عاشقی روزی مگر خون می گریستزو کسی پرسید کین گریه زچیستگــفــت مــی گــویـنـد فــردا کــردگــارچـون کـنـد تــشـریـف رویـت آشـکـارچــل هــزاران ســال بـ…
| عاشقی روزی مگر خون می گریست | زو کسی پرسید کین گریه زچیست |
| گــفــت مــی گــویـنـد فــردا کــردگــار | چـون کـنـد تــشـریـف رویـت آشـکـار |
| چــل هــزاران ســال بـــدهــد بــردوام | خــاصــگـان قــرب خــود را بــار عــام |
| یـک زمـان زانـجــا بــه خــود آیـنـد بــاز | در نـیـاز افــتــنـد، خــو کـرده بــه نـاز |
| زان همی گریم کـه بـا خـویشـم دهند | یک نـفـس در دیـده خـویشـم نـهـنـد |
| چـون کنم آن یک نفس بـا خـویش من | می توان کشتـن ازین غم خویشتـن |
| تـا کـه بــا خـود بــیـنـیـم بــد بــیـنـیـم | بـا خـدا بـاشـم چـو بـی خـود بـینـیم |
| آن زمـان کــز خــود رهـایـی بــاشــدم | بـی خـودی عـیـن خـدایـی بــاشـدم |
| هـرک او رفــت از مــیـان ایـنــک فــنــا | چـون فـنـا گـشـت از فـنـا اینـک بـقـا |
| گــر تـــرا هــســت ای دل زیــر و زبـــر | بـــر صـــراط و آتـــش ســـوزان گــذر |
| غـم مـخـور کـاتــش ز روغـن در چــراغ | دوده ای پــیــداکــنــد چــون پـــر زاغ |
| چــون بــر آن آتــش کــنـد روغــن گـذر | از وجــــود روغــــنــــی آیــــد بـــــدر |
| گــرچــه ره پـــر آتــش ســوزان کــنــد | خــویـشــتــن را قــالـب قــرآن کــنـد |
| گر تـو می خواهی که تـو اینجـا رسی | تـو بـدیـن مـنـزل بـه هـیـچ الـارسـی |
| خـویش را اول ز خـود بـی خـویش کن | پــس بــراقـی از عـدم درپــیـش کـن |
| جـامـه ای از نـیـسـتــی در پــوش تــو | کـاسـه ای پــر از فـنـا کـن نـوش تـو |
| پــس سـر کـم کـاسـتــی در بــرفـکـن | طـیـلـســان لـم یـکـن بــر سـرفـکـن |
| در رکــاب مــحــو کــن مــایـی ز هـیـچ | رخش ناچیزی بـر آن جـایی که هیچ |
| بـــرمــیــانــی در کـــمــی زیــر و زبـــر | بـی مـیـان بــربــنـد از لـاشـی کـمـر |
| طمس کن جـسم وز هم بـگشای زود | بـعد از آن در چـشم کش کحل نبـود |
| گم شو وزین هم به یک دم گم ببـاش | پس از این قسم دوم هم گم ببـاش |
| هـمـچـنـیـن مـی رو بـدیـن آسـودگـی | تــا رســی در عــالـم گــم بــودگــی |
| گــر بــود زیـن عــالــمــت مــویـی اثــر | نـیـسـت زان عـالـم تـرا مـویی خـبـر |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
