خــرابــت کــنــد شــاهـد خــانـه کــنبــــرو خـــانـــه آبــــاد گـــردان بــــه زننـشــایـد هـوس بــاخــتــن بــا گـلـیکــه هــر بـــامــدادش بــود …
خــرابــت کــنــد شــاهـد خــانـه کــن | بــــرو خـــانـــه آبــــاد گـــردان بــــه زن |
نـشــایـد هـوس بــاخــتــن بــا گـلـی | کــه هــر بـــامــدادش بــود بــلــبــلــی |
چو خود را به هر مجلسی شمع کرد | تــو دیـگــر چــو پــروانـه گــردش مـگـرد |
زن خـــوب خـــوش خــوی آراســتـــه | چــه مــانـد بــه نــادان نـو خــاســتــه؟ |
در او دم چــو غــنـچــه دمــی از وفــا | کـه از خــنـده افــتــد چــو گـل در قـفــا |
نـه چـون کـودک پـیـچ بـر پـیچ شـنـگ | که چون مقل نتوان شکستن به سنگ |
مبـین دل فـریبـش چـو حـور بـهشـت | کزان روی دیگر چـو غـول اسـت زشـت |
گـرش پــای بــوســی نـداردت پــاس | ورش خــاک بــاشــی نـدانـد ســپــاس |
سـر از مغز و دسـت از درم کن تـهی | چــو خــاطــر بــه فــرزنـد مــردم دهـی |
مــکــن بــد بــه فــرزنـد مــردم نـگــاه | کــه فــرزنــد خــویـشــت بــرآیـد تــبــاه |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج