مـهـا زورمـنـدی مــکــن بــا کــهـانکـه بـر یـک نـمـط مـی نـمـانـد جـهـانســر پــنـجــه نـاتــوان بــر مــپــیـچکـه گـر دسـت یـابـد بـرآیـی بـه هـیـچع…
| مـهـا زورمـنـدی مــکــن بــا کــهـان | کـه بـر یـک نـمـط مـی نـمـانـد جـهـان |
| ســر پــنـجــه نـاتــوان بــر مــپــیـچ | کـه گـر دسـت یـابـد بـرآیـی بـه هـیـچ |
| عـدو را بــکـوچــک نـبــایـد شـمـرد | کـه کـوه کـلـان دیـدم از ســنـگ خــرد |
| نـبـینی کـه چـون بـا هم آینـد مـور | ز شــیــران جــنــگــی بــرآرنــد شــور |
| نه موری که مویی کزان کمترست | چـو پـر شـد ز زنجـیر مـحـکـمـتـرسـت |
| مـبـر گـفـتـمـت پـای مـردم ز جـای | کـه عـاجــز شــوی گـر درآیـی ز پــای |
| دل دوسـتـان جـمع بـهتـر کـه گـنج | خـزیـنـه تـهـی بــه کـه مـردم بـه رنـج |
| مــیــنــداز در پـــای کــار کــســـی | کـه افـتـد که در پـایش افـتـی بـسـی |
| *** | |
| تــحــمـل کـن ای نـاتــوان از قــوی | کـــه روزی تـــوانـــاتـــر از وی شـــوی |
| بـه همـت بـرآر از سـتـیهنـده شـور | کــه بــازوی هـمـت بــه از دســت زور |
| لـب خـشـک مظـلـوم را گـو بـخـند | کــه دنـدان ظــالـم بــخــواهـنـد کــنـد |
| *** | |
| بـه بـانگ دهل خواجه بـیدار گشت | چه داند شب پـاسبـان چون گذشت؟ |
| خــورد کـاروانـی غـم بــار خــویـش | نـسـوزد دلـش بــر خــر پــشـت ریـش |
| گـرفـتـم کـز افـتــادگـان نـیـسـتـی | چـو افـتــاده بــیـنـی چـرا نـیـسـتــی؟ |
| بـراینت بـگـویم یکـی سـرگـذشـت | که سستی بود زین سخن درگذشت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
