پــدرمـرده را ســایـه بــر ســر فــکـنغـبــارش بـیـفـشـان و خـارش بـکـنندانی چـه بـودش فرو مانده سخت؟بــود تـازه بــی بـیـخ هـرگـز درخـت؟چـو بـینی یتـ…
پــدرمـرده را ســایـه بــر ســر فــکـن | غـبــارش بـیـفـشـان و خـارش بـکـن |
ندانی چـه بـودش فرو مانده سخت؟ | بــود تـازه بــی بـیـخ هـرگـز درخـت؟ |
چـو بـینی یتـیمی سـر افگنده پـیش | مـده بـوسـه بـر روی فـرزنـد خـویش |
یـتــیـم ار بــگـریـد کــه نـازش خــرد؟ | وگـر خـشـم گـیـرد کـه بــارش بـرد؟ |
الـا تــا نـگـریـد کــه عــرش عــظــیـم | بــلـرزد هـمـی چـون بــگـریـد یـتـیـم |
بـه رحـمـت بـکـن آبـش از دیـده پـاک | بـه شفقت بیفشانش از چهره خاک |
اگـر ســایـه خــود بــرفـت از ســرش | تــو در سـایـه خــویـشـتــن پــرورش |
مــن آنــگــه ســر تــاجــور داشــتــم | کــه ســر بــر کــنــار پــدر داشــتــم |
اگـر بــر وجـودم نـشـسـتــی مـگـس | پـریشـان شـدی خـاطـر چـنـد کـس |
کـنـون دشـمـنـان گـر بــرنـدم اســیـر | نـبــاشـد کـس از دوسـتـانـم نـصـیـر |
مـرا بــاشــد از درد طــفــلــان خــبــر | کـه در طـفـلـی از سـر بــرفـتـم پـدر |
یـکــی خــار پــای یـتــیـمـی بــکــنـد | بـه خـواب انـدرش دید صـدر خـجـنـد |
همی گفت و در روضه ها می چمید | کـزان خـار بـر مـن چـه گـلـهـا دمـید |
*** | |
مـشــو تــا تــوانـی ز رحــمــت بــری | کـه رحـمت بـرندت چـو رحـمت بـری |
چـو انعـام کردی مشـو خـود پـرسـت | کـه مـن سـرورم دیگـران زیـر دسـت |
اگـر تــیـغ دورانـش انـداخــتــه ســت | نه شمشیر دوران هنوز آخته ست؟ |
چــو بــیـنـی دعــا گـوی دولـت هـزار | خــداونــد را شــکــر نـعــمــت گــزار |
کـه چـشـم از تـو دارند مردم بـسـی | نه تـو چشم داری بـه دست کسی |
کــرم خــوانـده ام ســیـرت ســروران | غـلـط گـفـتـم، اخـلـاق پـیـغـمـبــران |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج