بـــد انــدر حــق مــردم نــیــک و بـــدمگـوی ای جـوانمرد صـاحـبـت خـردکـه بـد مرد را خـصـم خـود می کـنیوگـر نـیـکـمـردسـت بــد مـی کـنـیتـو را هر که …
| بـــد انــدر حــق مــردم نــیــک و بـــد | مگـوی ای جـوانمرد صـاحـبـت خـرد |
| کـه بـد مرد را خـصـم خـود می کـنی | وگـر نـیـکـمـردسـت بــد مـی کـنـی |
| تـو را هر که گوید فـلان کس بـدسـت | چنان دان که در پـوستـین خودست |
| کــه فــعــل فــلــان را بــبــایـد بــیــان | وز ایـن فـعـل بــد مـی بـرآیـد عـیـان |
| بــه بــد گـفـتـن خـلـق چـون دم زدی | اگر راسـت گویی سـخـن هم بـدی |
| *** | |
| زبـان کـرد شـخـصـی بـه غـیـبـت دراز | بــدو گــفــت دانـنــده ای ســرفــراز |
| کـه یـاد کـسـان پـیـش مـن بـد مـکـن | مـرا بــدگـمـان در حــق خـود مـکـن |
| گــرفــتــم ز تــمـکــیـن او کــم بــبــود | نـخــواهـد بــه جــاه تــو انـدر فــزود |
| *** | |
| کسی گفت و پنداشتم طیبـت است | که دزدی بسامان تر از غیبت است |
| بــدو گـفـتــم ای یـار آشـفـتـه هـوش | شگفت آمد این داسـتـانم بـه گوش |
| بــه نـاراسـتـی در چـه بـیـنـی بـهـی | که بـر غـیبـتـش مرتـبـت می نهی؟ |
| بــلــی گــفــت دزدان تــهـور کــنــنــد | بـه بــازوی مـردی شـکـم پـر کـنـنـد |
| ز غیبت چه می خواهد آن ساده مرد | که دیوان سیه کرد و چـیزی نخـورد! |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
