جــوانــا ره طــاعــت امــروز گــیـرکــه فــردا جــوانــی نــیــایــد ز پــیـرفـراغ دلـت هـسـت و نـیـروی تـنچـو مـیـدان فـراخ اسـت گـویـی بـزنمـن ایـن…
جــوانــا ره طــاعــت امــروز گــیـر | کــه فــردا جــوانــی نــیــایــد ز پــیـر |
فـراغ دلـت هـسـت و نـیـروی تـن | چـو مـیـدان فـراخ اسـت گـویـی بـزن |
مـن ایـن روز را قـدر نـشـنـاخـتــم | بــدانـسـتــم اکـنـون کـه در بــاخـتـم |
قــضـــا روزگــاری ز مــن در ربـــود | کـه هر روزی از وی شـبـی قـدر بـود |
چـه کوشش کند پـیر خر زیر بـار؟ | تـو مـی رو کـه بــر بــاد پـایـی سـوار |
شکستـه قدح ور بـبـندند چـست | نــیــاورد خـــواهــد بـــهــای درســت |
کنون کاوفتادت به غفلت ز دست | طــریـقــی نـدارد مـگـر بــاز بــســت |
که گفتـت بـه جیحون درانداز تن؟ | چـو افـتـاد، هـم دسـت و پـایـی بـزن |
به غفلت بـدادی ز دست آب پاک | چـه چـاره کنون جـز تـیمم بـه خاک؟ |
چــو از چــاپــکــان در دویـدن گـرو | نـبــردی، هـم افـتــان و خـیـزان بــرو |
گـر آن بــاد پــایـان بــرفـتــنـد تـیـز | تو بی دست و پای از نشستن بخیز |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج