گــر راه بـــود بـــر ســر کــوی تـــو صــبـــا رادر بـندگـیت عـرضـه کـند قـصـه ما رامـا را بــه ســرا پــرده قــربــت کــه دهـد راهبـرصـدر سـلاطـین ن…
گــر راه بـــود بـــر ســر کــوی تـــو صــبـــا را | در بـندگـیت عـرضـه کـند قـصـه ما را |
مـا را بــه ســرا پــرده قــربــت کــه دهـد راه | بـرصـدر سـلاطـین نتـوان یافت گدا را |
چــون لـالـه عـذاران چــمـن جــلـوه نـمـایـنـد | سـر کـوفـتـه بـاید کـه بـدارنـد گـیـا را |
گــر ره بـــدواخــانــه مــقــصــود نــیــابـــیــم | در رنـج بـمـیـریـم و نـخـواهـیـم دوا را |
مرهم ز چه سازیم که این درد که ما راست | دانـیم کـه از درد تـوان جـسـت دوا را |
فـریـاد کـه دسـتـم نـگـرفـتـنـد و بــه یـکـبــار | از پـای فـکـندند من بـی سـر و پـا را |
از تــیــغ بــلــا هــر کــه بــود روی بـــتــابـــد | جز من که به جان میطلبم تیغ بـلا را |
هنگـام صـبـوحـی نکـشـد بـی گـل و بـلـبـل | خاطر بـگلستان من بی بـرگ و نوا را |
روی از تـو نـپــیـچـم وگـر از شـسـت تـو آیـد | همچون مژه در دیده کشم تیغ بلا را |
بــیــرون نــرود یـک ســر مــو از دل خــواجــو | نقـش خـط و رخـسـار تـو لیلـا و نهارا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج