گر تـو شیرین شـکر لب بـشکر خـنده در آئیبــشــکـر خــنـده شـیـریـن دل خــلـقـی بــربــائیآن نه مرجان خموشست که جانیست مصوروان نه سرچشمه نوشست که سریست …
| گر تـو شیرین شـکر لب بـشکر خـنده در آئی | بــشــکـر خــنـده شـیـریـن دل خــلـقـی بــربــائی |
| آن نه مرجان خموشست که جانیست مصور | وان نه سرچشمه نوشست که سریست خدائی |
| وصـف بـالـای بـلـنـدت بـسـخـن راسـت نیاید | بـا تـو چـون راسـت تـوان گـفـت بـبـالـا کـه بـلائی |
| سـرو را کـار بـبـنـدد چـو مـیان تـنـگ بـبـنـدی | روح را دل بــگـشــایـد چــو تــو بــرقـع بــگـشـائی |
| همه گویند که آن تـرک خـتـائی بـچـه زانروی | نـکـنـد تـرک خـطـا بـا تـو کـه تـرکـسـت و خـتـائی |
| چـون درآئی نـتـوانـم کـه مـراد از تـو بــجـویـم | کـه من از خـود بـروم چـون تـو پـری چـهره در آئی |
| تـو جـدائی که جـدائی طلبـی هر نفس از ما | گـر چـه هر جـا کـه تـوئی در دل پـرحـسـرت مائی |
| مـن بــغــوغــای رقـیـبــان ز درت بــاز نـگـردم | کــه گـدا گـر بــکــشــنـدش نـکــنـد تــرک گـدائی |
| وحـشی از قید تـو نگریزد و خـواجـو ز کمندت | کـــه گـــرفـــتـــار بـــتـــانــرا نــبـــود روی رهــائی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
