قالب شعر: شعر نیمایی
من اگر درد فراق از غم دل وا نکنم پس چه کنم
که دو لب تیغ به آهنگ و سکوتی نبرم
به زبانم نزنم نیش حقیقت چه کنم
به خزانم نکنی روی و نگاهم نکنی
به روانم سر کویت نشتابم چه کنم
اگرم وقت وفا خار نشانی به خطا
به جفایی بزنی خال ، جهان را چه کنم
تو اگر این همه دل می بری از ما چه کنی
منه کولی نبرم نام تو را قرعه فالم چه کنم