فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 24 بهمن 1403

پایگاه خبری شاعر

کاش ایام فراق و غمِ دل سّر می شد

طارق خراسانی

کاش ایام فراق و غمِ دل سَر می شد
غمِ جانکاه که از سینه ی ما دَر می شد
کاش تا کوی تو دل بال زنان آمده بود
کاش چون مرغِ هوا پیرهن از پَر می شد
کاش لب های کویری ترک خورده ی من
زیرِ باران نگاهِ تو شبی تَر می شد
اختری نیست بر این گنبد بخت سیهم
کاش از اشک من آن نیز پُر اختر می شد
پَرپَر گل همه دیدند، ولی هست کسی
که بدیده ست دلم بی تو چه پَرپَر می شد؟!!
بی تو طارق به بَرَش چیست؟ بجز کوهِ غمی؟
کاش دوران غم و هجر تواَم سَر می شد

1 مرداد 1392

بخش غزل | پایگاه  خبری شاعر


منبع: سایت شعر ایران