قالب شعر: غزل

چه دلداری چه دلداری عجب یار دل آزاری

گرفتارم گرفتارم چرا کردش چنین کاری

برید از من دل و جانم مرا کردش به زندانم

چه رفتاری چه گفتاری چه دلدار ستمکاری

چرا رفتی ز آغوشم نمی گردد فراموشم

چو شمعی گشته خاموشم نشستم به عزاداری

نمی دانم چه می خواهی گهی بخشا و خود خواهی

دگر بیزارم از این حس از این احساس اجباری

رهایم کن از این بازی از این آغازه لجبازی

به خیرت من امیدم کو ندارم چشم دلداری