شاه کلید ِ در ِ دروازه‌ی قلبم ، چَشمت
قهوه‌ی تُرک زبان ِ شب ِ سردم ، چشمت
من که با کُل ِ جهان قهرم و انگار که نه…
چون که دارم عوضش این دو جهانم چشمت
گله از فاصله‌ها نیست ، خودت میدانی
وطنم یاد ِ تو و رهبر و پرچم ، چشمت
دل این آینه از بخت ِ سیاهم تَرَک است
تو بیا ضد ِ همین طالع ِ نَحسم ، چشمت
زِ خدا خواسته بودم که نشانم بدهد معنی ِعشق
بعد از آن روز فقط آن چه که دیدم ، چشمت
در نماز ِ صبح هم یاد ِ تو کردم … السَّلام
ای نبی ِ رحمتم ؛ دولت ِ بَختم چشمت…
دلم اندوه جهان است و پُر از دلتنگی…
کافرم کرده همین دوری ِ دینم ، چشمت
گفت دکتر تحتِ درمان ، خوب خوبم می‌کند
جای زخم و غم این دل به فدای ، چشمت
#حسین_برقی
چ ِ
۱۴۰۴ اردیبهشت
