قالب شعر: غزل

دل که به قرآن بدهی، قاری قرآن بشوی
نور بگیری ز خدا، مونس ایمان بشوی

راه خدا را بروی، کعبه و جنت بخری
چشمه‌ی تمکین شوی، جمله‌ی خوبان بشوی

چون که ز دل پاک کنی وسوسه‌ی کل جهان
در حرم لطف خدا، همدم جانان بشوی

ذکر خدا بر لب ما، نور خدا در دل ما
گر که ز دنیا ببری، ساکن جنت بشوی

سایه حق چون برسد بر سر جانانه ما
از غم و وحشت بگریز فارغ و خندان بشوی

بنده‌ی درگاه بمان، همی به سجودش تو بزن
دان که از این خاک دمی راهی جانان بشوی

گر که به درگاه خدا، بنده و افسانه شوی
در دو جهان مالک فردوس گلستان بشوی

مهر خدا گر برسد، مهر جهان برتو رسد

در حرم وصل تو، آدینه خدایی بشوی