چـو هـرمـز بــرآمـد بــه تــخـت پــدربــه سـر بــرنـهـاد آن کـیـی تـاج زرچـو پـیروز را ویژه گـفـتـی ز خـشـمهمی آب رشک اندر آمد بـه چشمسـوی شـاه هـیتـا…
چـو هـرمـز بــرآمـد بــه تــخـت پــدر | بــه سـر بــرنـهـاد آن کـیـی تـاج زر |
چـو پـیروز را ویژه گـفـتـی ز خـشـم | همی آب رشک اندر آمد بـه چشم |
سـوی شـاه هـیتـال شـد نـاگـهـان | ابـا لـشـکـر و گـنج و چـندی مـهان |
چـغـانـی شـهی بـد فـغـانـیش نـام | جـهانجـوی بـا لشـکـر و گنج و کـام |
فـغـانیش را گـفـت کـای نیک خـواه | دو فــرزنــد بـــودیــم زیــبـــای گــاه |
پـدر تـاج شـاهی بـه کـهتـر سـپـرد | چـو بــیـدادگـر بــد سـپـرد و بــمـرد |
چو لشکر دهی مر مرا گنج هست | سـلـیح و بـزرگـی و نـیروی دسـت |
فـغـانی بـدو گفـت که آری رواسـت | جـهـانـدار هم بـر پـدر پـادشـاسـت |
بـه پـیمـان سـپـارم سـپـاهی تـو را | نــمــایـم ســوی داد راهــی تــو را |
کـه بـاشـد مرا تـرمـذ و ویسـه گـرد | کـه خـون عـهـد این دارم از یزدگـرد |
بــدو گـفــت پــیـروز کآری رواســت | فزون زان بـتـو پـادشاهی سزاست |
بــدو داد شـمـشـیـرزن سـی هـزار | ز هـیـتــالــیـان لــشــکــری نـامـدار |
ســپــاهــی بــیــاورد پــیــروزشــاه | کـه از گـرد تــاریـک شـد چـرخ مـاه |
بــرآویـخــت بــا هــرمــز شــهــریـار | فــراوان بــبــودســتــشــان کــارزار |
ســرانـجــام هـرمـز گـرفــتــار شــد | هـمـه تـاجـهـا پـیـش او خـوار شـد |
چـــو پـــیـــروز روی بـــرادر بـــدیـــد | دلــش مــهـر پــیـونــد او بــرگــزیـد |
بــفـرمـود تـا بــارگـی بــرنـشـسـت | بـشد تیز و بـبـسود رویش بـدست |
فـرسـتــاد بــازش بــایـوان خـویـش | بدو خوانده بد عهد و پیمان خویش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج