وقتی صدات آرامشی از جنس بارونه
حالی به حالی می شی و حالت دگرگونه
یک لحظه من ، با خاطرات سرد و کم رنگت
که وسعتش اهواز تا مسجد سلیمونه
زل می زنم بر آسمون ساکت چشمت
نیلوفر آبی ، نمی تابی به بابونه!!!؟
بی رحم ، از چشم قشنگت آب می چینی!!!
این اشک، دنیا را ،رو انگشتش می چرخونه
نق می زنی هی بر تبسم های مصنوعی
این روزها حالم مساعد نیست ،دیونه
زاینده رود تشنه ام کی آب می فهمه
نصف جهان ، دنیا که اینجوری نمی مونه
شاهد لایبیدی