راشد انصاری
وعده های انتخاباتی
کاش جای تمام آن گفتار
پرسش ام راجواب می دادی
یا اگر صحبتی نمانده به جا
دو سه متری طناب می دادی
انتخابات قبل یادت هست؟
نانِ داغ وکباب می دادی!
آن زمانی که میکروفن در دست
وعده باآب و تاب می دادی
می نوشتی که مقصد آزادی ست
آدرسِ انقلاب می دادی !
درمجالس که می شدی دعوت
دسته گل هی به آب می دادی!
به مریدان وچاکران هرشب
لوح تقدیر وقاب می دادی
سکه را می گرفتی از « عباس»
به زنِ او « رباب» می دادی !
در میان مجردان، اما
وعده های خراب می دادی!
هرکسی هرکجا خرش می رفت
زیر پالان رکاب می دادی
با دو تا سیخونک به آن جایش
خرِ او را شتاب می دادی!
درستادت برای تبلیغات
عکسِ با احتجاب می دادی
به جماعت کتاب می دادی
آن چه دادی حلالشان باشد
چون به قصد ثواب می دادی
جای گافی که این وآن دادند
شیر تازه … نه، گاب می دادی!
سخنانت اگر چه آرام، آه
به همه اضطراب می دادی
فکر ما را مثال چرخ وفلک
الکی پیچ و تاب می دادی
گر فلانی به ما تشک می داد
تو خودِ تختخواب می دادی!
روز وشب بابلوف زدن هایت
گوش مان راعذاب می دادی
جای آن وعده ها به ما ای کاش
شربت وقرص خواب می دادی
