رنـگ طــبــعــی بــه کــار بــرده بــهـارنقش ها بـود از آنچه بـرد بـه کارچــــهـــره ســـنـــگ و روی گـــل داردمـانـوی کــارگــونـه گــونـه نـگــارهـم…
| رنـگ طــبــعــی بــه کــار بــرده بــهـار | نقش ها بـود از آنچه بـرد بـه کار |
| چــــهـــره ســـنـــگ و روی گـــل دارد | مـانـوی کــارگــونـه گــونـه نـگــار |
| هـمــه پــرصــورتــســت بــی خــامـه | هـمـه پـر دایره سـت بـی پـرگـار |
| ابــــر بــــر کـــار کـــرد کـــار گـــهـــی | بــسـدیـن پـود و زمـردیـنـش تـار |
| بـــنــگــر اکـــنــون ز مــیــرم و دیــبـــا | ســاده و کــوه فــرش گــردد ازار |
| هــر چـــه زرنــیــخ دیــده بـــودی تـــو | هـمـه شـنـگـرف بـینـی و زنـگـار |
| داد بـــانــگ نــمــاز بـــلــبـــل و کـــرد | چـشـم هـای شـکـوفـه را بـیدار |
| انـــدریــن نـــوبـــهــار عـــطـــر افـــروز | بــه چــنـیـن روزگـار خــاک نـگـار |
| نه شـگفـت ار چـو خـاک رنگ بـه رنگ | بــدمـد شـاخ رنـگ بــر کـهـسـار |
| ابــــرهـــا درفـــشــــان و لؤلؤ بــــیـــز | بـادها مـشـک سـار و عـنـبـر بـار |
| هــر دو شـــاخـــی ز بـــاد پـــنـــداری | یـکــدگــر را گــرفــتــه انـد کــنـار |
| طـبـع گـوید کـه بـاده خـور کـه ز خـاک | لــالـه رویـد هـمـی قــدح کــردار |
| آب در جــوی بـــاده رنــگ شــدســت | بــاده آر ای نـگــاه بــاده گـســار |
| نـــام آن نـــامـــدار بـــر کـــه هـــواش | روح را بــاده ایـســت نـوش گـوار |
| ثــقــت الــمـلــک طــاهـر بــن عــلـی | شــرف و فــخــر و زیـنــت احــرار |
| ای ســخــاورز راد نــعــمــت بـــخــش | ای ثــنـاخــر کــریـم شــکـر گـزار |
| تــــا هــــمــــی ابــــروار بــــاری تــــو | شـــاخ هـــای امـــیــد دارد بـــار |
| گــشــت واقــف بــلــنــد هــمــت تــو | بــر کــم و بــیــش گــنــبـــد دوار |
| آتـــش عـــقـــل را دمـــیــده بـــه رأی | گـوهـر مـلـک را گــرفــتــه عــیـار |
| جـــامــه از هــول بـــر مــخــالــف تـــو | گـشـت کـام نـهـنـگ جـان اوبــار |
| روز عـیـشـش بــه تــلـخـی و تـنـگـی | دیـده مـور گــشــت و زهـره مـار |
| آتـــش هــیــبـــت و شـــکـــوه تـــو را | چــرخ دود آمــد و زمــانـه شــرار |
| هر کـه بـا تـو چـو گـل نبـاشـد خـوش | هـر گـلـی کـو بــکـنـد گـردد خـار |
| ورنــه از بـــنــدگــی بـــه تـــو نــگـــرد | دیده در چـشـم او شود مسـمار |
| مــهـر تــو گــر زنــد بــه آتــش چــنـگ | روی آتــش شــود هـمـه گــلـنـار |
| کــیــن تـــو گــر نــهــد بـــه آب قـــدم | زو بـخـیزد چـو خـشـک رود غبـار |
| ذکــر تــو بـــر صــحــیــفــه احــســان | نــام تـــو بـــر جــریــده اشــعــار |
| حــسـن را هـمـچــو نـقـش بــر دیـبــا | زیـب را هـمـچـو مـهـر بــر دیـنـار |
| آن ســـوارســـت کــلــک تـــو کــه ازو | ناسوارست هر که هست سوار |
| وان شـبــانـسـت عـدل تـو کـه ز بـیـم | نــخــورد گــرگ بـــر بــره زنــهــار |
| گـشـتـه فـهـم تـو بـا قـضـا هـم رخـت | کــرده وهــم تــو بــا قــدر دیــدار |
| آن نــهــاده بــه پــیــش ایـن اعــمــال | وین گشـاده بـه پـیش آن اسـرار |
| چــرخ چــون رتــبــت بــلــنــد تــو دیـد | رتـبـت خـویش یافـت بـی مقـدار |
| کـانـچـه در دسـتـگـاه خـود نگـریسـت | در خــور جــود تــو نـدیـد یـســار |
| ای فــزوده جــهـان ز جــاه تــو فــخــر | وی ز گـردون نمـوده قـدر تـو عـار |
| هر چـه در مـدحـت تـو خـواهم گـفـت | هـیـچ واجـب نـیـایـد اسـتــغـفـار |
| بـــنــده ای ام کــه تــو ز مــن یــابــی | مـدح مـعــنـی نـمـای دعـوی دار |
| کـــشـــت گــردون خـــیــره روی مــرا | خـیـره زینـسـان مـرا فـرو مـگـذار |
| رنــج و تـــیــمــار در حـــصـــار مــرنــج | جـان من رنجـه کرد و طـبـع فگار |
| طـبـع و جـان مرا بـه رحـمـت و فـضـل | بـخـر از رنـج و بـرکـش از تـیـمـار |
| چـــون ز امــســال و پـــار یــاد کــنــم | زار گــریــم ز حـــســرت پـــیــرار |
| شـــیــر پـــیــکـــر یــلـــان رزم افـــروز | پــخـتـه گـشـتـه ز آتـش پــیـکـار |
| نه ز مـن جـسـت هیچ شـیر و پـلـنگ | نه ز من رست هیچ بـیشه و غار |
| گـــه مـــرا بــــاد بــــود زیـــر عـــنـــان | گـه مـرا ابــر بــود جــفــت مـهـار |
| سـرکـشـان را ز مـن سـبـک شـد دل | دسـتـهـا را ز مـن گـران شـد بـار |
| کـــنــد شـــد مـــرگ راز مـــن دنــدان | تـــیــز شـــد رزم را ز مــن بـــازار |
| بــــقــــعــــه رام کـــرده کـــانـــدر وی | مــرگ بــاریـد بــر عــلــی عــیـار |
| بــاز نـشــنـاخــت هـیـچ وقـت هـمـی | دشـمنم روز روشـن از شـب تـار |
| آن همه شد کنون مرا سمجی است | بــر ســر کــوه در مــیــانــه غــار |
| روز بــر مــن ســیـاه کــرد چــو شــب | روزی تـــنــگ و انــده بـــســیــار |
| بــا دلـی خــسـتــه و رخـی پــرخــون | قـامـتـی چـفـتـه و تـنـی بـیـمـار |
| بـــنــد مــن وزن ســـنــگ دارد و روی | روز مــن رنــگ قـــیــر دارد وقـــار |
| بـا مـن ایـن روزگـار بـیـن کـه چـه کـرد | جـــور ایــن روزگـــار نــاهــمـــوار |
| پـــــــر پــــــرم داد بـــــــاده دولــــــت | تـا ز مـحـنـت مـرا گـرفـت خـمـار |
| کـــرده انـــد خــــدای نـــاتــــرســــان | در یـکـی زاویـه ز حـبــس بـشـار |
| دعـــوی زیـــرکـــی هـــمـــی کـــردم | زد لـگــد ریـش گــاویـم هـنـجــار |
| در جــهـان هـیـچ آدمــی مــشــنـاس | بــتــر از ریـش گــاو زیــرک ســار |
| سـرنـگـون داردم بــه مـکـر و بـه غـدر | چـــرخ مــکـــار و عـــالــم غـــدار |
| گــر هـمـی بــاطــلــم کــنـی شــایـد | ده یـک آن بــه نـظـم و نـثـر بـیـار |
| گـفـتـه ام رنـج هـای خـویـش بـسـی | چـه کـنم هر زمـان همی تـکـرار |
| چــون قــلـم گـر نـه رام حــکــم تــوام | بـر تـنـم هسـت چـون قـلـم زنـار |
| ای ز جـــــاه تـــــو عــــدل روزافــــزون | وی ز رأی تــو مــلــک دولــتــیــار |
| تــیـره شـد روز مـن چـو مـهـر بــتــاب | تشنه شد جان من چو ابـر بـبـار |
| ای خــزان را بــه طــبــع کــرده بــهـار | بــگـذر ایـن چــنـیـن بــهـار هـزار |
| در بـــزرگـــی و ســـروری مــحـــمــود | وز بــزرگـی و بــخــت بــرخـوردار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
