جابر ترمک
دردهایم همه تکرار غزل های من اند
همه ی پنجره ها حاصل مروای من اند
بغض ها حنجره را یک تنه می پیمایند
گریه ها شعر ترین رمز معمای من اند
بی تو این پنجره ها را به رویم می بندند
سایه هایی که فقط همدم دنیای من اند
با تو احساس من از آینه ها می رویند
آسمان هم به نفس های تو در می ماند
لحظه هایی که لبت قافیه پیمای من اند
کاش یک شب غم شبهای مرا می دیدی
که نفس های تو تکرار نفس های من اند
جابر ترمک
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران