مـســعـود پــادشــاه جــهـان کـامـگـار بــادبــنــیــاد دیــن و دولــت او پــایــدار بـــادجـاهش بـه فر و دولت و رایش بـه نور عدلگـیـتــی فــروز بــاد…
| مـســعـود پــادشــاه جــهـان کـامـگـار بــاد | بــنــیــاد دیــن و دولــت او پــایــدار بـــاد |
| جـاهش بـه فر و دولت و رایش بـه نور عدل | گـیـتــی فــروز بــاد و زمـانـه نـگــار بــاد |
| ای شـاه تــا بــهـار و خـزانـسـت در جـهـان | انـدر جــهـان مـلـک خــزانـت بــهـار بــاد |
| مــســعــود تــاجــداری و هــر روز بــامــداد | بــر تــاج تــو سـعـود کـواکـب نـثــار بــاد |
| تـا شـاخ و بــار بــاشـد در بــاغ و بـوسـتـان | بــر شــاخ دولـت تــو ز اقــبــال بــار بــاد |
| جـاه تــو را زمـانـه بــه صـد گـونـه عـز و نـاز | گـه بـر کـتـف نـهـاده و گـه بـر کـنـار بـاد |
| تـــا از بـــخـــار گــیــرد جـــرم هــوا غــبـــار | جـرم هـوای دولـت تــو بــی غـبــار بــاد |
| پــیـوســتــه کــار دولـت و نـصــرت گــذارده | زآن زورمـنـد بــازوی خــنـجــر گــذار بــاد |
| بـخـت تـو را ز نـصـرت و مـلـک تـو را ز فـتـح | زآن خـنـجـر بــرهـنـه شـعـار و دثـار بــاد |
| ای حــیـدر زمــانــه جــهــانــگــیـر تــیـغ تــو | انـدر کــف مـبــارک تــو ذوالـفــقــار بــاد |
| انـدر جــهـان دولـت و صــافـی عـیـار مـلـک | زآن خــنـجــر زدوده صــافـی عــیـار بــاد |
| تــا خـاک بــرقـرار اسـت از چــرخ بــی قـرار | دایــم قــرار دولــت زآن بـــی قــرار بـــاد |
| بــرنــده تــیــغ شــیــر شــکــار تــو روز رزم | اندر مصاف و کوشش خـسرو شکار بـاد |
| وز آب تـــیـــغ و آتـــش رزم تـــو در نـــبــــرد | عـمر عـدو چـو عـمر حـبـاب و شـرار بـاد |
| وز هــیـبــت تــو دیـده و روی مــخــالــفــان | پرخون چو لاله بـاد و کفیده چون نار بـاد |
| هر تـازه گل که ملک تـو را بـشکفد ز بـخت | در دیــده مــنــازع مــلــک تــو خــار بــاد |
| جاری به کوه و دریا چون رنگ و چون نهنگ | آن کــوه کــوب هـیـکــل دریـا گــذار بــاد |
| مـلــک تــو را کــه خــیـزد دریـا و کــوه از آن | چـون کوه دستـگاه و چـو دریا یسـار بـاد |
| تــابــنـده دولـت تــو و فـرخــنـده مـلـک تــو | عالی چو چرخ و ثابت چون کوهسار باد |
| شـاه زمـانـه ای و زمـانـه بــه تـسـت شـاد | بـی یـاری از مـلـوک کـه یزدانـت یار بـاد |
| شـیر جـهان سـتـانی و تـا هسـت مـرغـزار | صـحـن زمـیـن تـمـام تـو را مـرغـزار بــاد |
| آرایـش سـپــاه تــو چــون بــرکـشـنـد صـف | زین سـرکشـان خـلخ و چـاچ و تـتـار بـاد |
| بـی کـارزار هـیـبـت شـمـشـیـر و تـیرشـان | بــا جــان دشــمـنـان تــو در کــارزار بــاد |
| هر سـر که سـرکشیده ز فرمان تـو سرش | در زیـر ضــربــت ســر آن گــاوســار بــاد |
| وآن شــاه کــو بــپــیـچــد گــردن ز امــر تــو | سـرکـوفـتـه بـه گـز عـلایی چـو مار بـاد |
| تـا گـرز گـاوسـار تـو سـر بـرکـشـد چـو مـار | هنگـام حـملـه گـرزت دشـمن دمـار بـاد |
| از لـــفـــظ تــــاج بــــاد دعـــای تـــو و آن او | تــو تـــاجــدار بـــادی و او تــاج دار بـــود |
| تـا سـازگـار دولـت و تـابــنـده دانـش اسـت | بــا دولـت تــو دانـش تــو ســازگــار بــاد |
| در امر و نهی شـاهی و در حـل و عقد دین | دولـت تــو را بــه راسـتـی آمـوزگـار بــاد |
| زیـن اســتــوار کـار وزیـر خــجــسـتــه پــی | این دولت خجستـه چو کوه استـوار بـاد |
| بــــا مـــلــــک او وزارت او ســــازوار شــــد | کــاقـــبـــال بـــا وزارت او ســـازوار بـــاد |
| تـــو شـــهــریــار داد دهــی او وزیــر شـــه | رحمت بـر این وزیر و بـر این شهریار بـاد |
| شـاهـا رهی ز جـود تـو خـوش روزگـار شـد | کـز روزگـار عـمـر تــو خـوش روزگـار بــاد |
| بـر کارها که داشت بـه نهمت سوار گشت | کت بـخت نیک بر همه نهمت سوار بـاد |
| احـــوال او بـــه کــام دل دوســتـــدار شــد | کـایـام تــو بــه کـام دل دوســتــدار بــاد |
| او را بــه خــازنـی کــتــب کــردی اخــتــیـار | کـت رای خـسـروانـه قـوی اخـتـیـار بــاد |
| کـرد افـتـخـار بـر هـمـه اقـران بـدین شـرف | کـت بـر همه ملـوک جـهان افـتـخـار بـاد |
| ای پــادشـاه مـشـرق و مـغـرب ثـبــات تــو | بـر تـخـت پـادشـاهی سـالـی هزار بـاد |
| این بـاد عـمر و ملک تـو را در جـهان شـمار | وز عمر و ملک حـظ تـو عکس شمار بـاد |
| هر هفـتـه بـاد جـشـنـی و ایام مـلـک از آن | آراســتــه چــو بــتــکــده قــنـدهـار بــاد |
| اوقـات عـیـش و لـهـو تـو ای شـاه کـامـگـار | از خــرمـی چــو وقـت گـل نـوبــهـار بــاد |
| تــا کــوه قــاف بـــاشــد بــر جــای پــایــدار | چــون کـوه قـاف دولـت تــو پــایـدار بــاد |
| گـه گـوش تـو بـه لـحـن نـگـار غـزل سـرای | گه چـشم تـو بـه روی بـت میگسار بـاد |
| گـاهی تـو را بـه چـنـگ عـدو سـوز تـیغ تـیز | گاهی تو را به دست می خوشگوار بـاد |
| تــا جــان خــلـق در کـنـف تــن بــود عــزیـز | جــان و تــن تــو در کــنـف کــردگـار بــاد |
| تـــو یــادگــار بـــادی از خــســروان هــمــه | ویـن مـدح هـای بـنـده تـو را یـادگـار بـاد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
