ای اخــــتــــیـــار ایـــزد دادار ذوالـــجــــلــــالتاج از تو با شرف شد و تخت از تو با جمالمــســعــود شــهــریــاری کــز فــر عــدل تــوبــر مـلـک …
| ای اخــــتــــیـــار ایـــزد دادار ذوالـــجــــلــــال | تاج از تو با شرف شد و تخت از تو با جمال |
| مــســعــود شــهــریــاری کــز فــر عــدل تــو | بــر مـلـک روزگـار چـو نـام تـو شـد بـه فـال |
| کــرده نـهـال جــاه تــو را دســت مـمـلــکــت | آورده بــار عـدل و ســخــا شـاخ ایـن نـهـال |
| گــویـد تــو را زمــانـه و خــوانـد تــو را فــلــک | بـرجـیس بـا سعادت و خورشید بـی همال |
| غـران هـزبـر بـر کـنـد از حـشـمـت تـو چـنـگ | پــران عـقـاب بــفـکـنـد از هـیـبــت تـو بــال |
| شـبـع سـبـع گذشـت که جـان عـدوت خـورد | زان پـس که بـود بـر تـن و بـر جـان او وبـال |
| آورد چـــنـــد مـــژده شـــمـــال امـــان تـــو را | از مـلـک بــی کــرانـه و از عــمـر بــی زوال |
| شــاهـا بــه حــال بــنــده مــادح نــگــاه کــن | کـز روزگـار بــروی شــوریـده گـشــت حــال |
| تــا کـرده چــرخ مـوکــب دولـت ز مـن تــهـی | نـالـم هـمـی ز انـده چــون مـرکــب از دوال |
| شـصـت و دو سـالـگـی ز تـن مـن بــبــرد زور | زان پـس کـه بـود در همه میدان مرا مجـال |
| اندک شـدسـت صبـرم و بـسـیار گشـتـه غم | از انــدکــی دخــل و ز بــســیــاری عــیــال |
| آرام و خور به روز و شب از من جدا شدست | از هول مـرگ دشـمـن و از بـیم قـیل و قـال |
| ورچـه تـنـم بـه ضـعـف شـد از رنـج هـر زمـان | آیـد هـمـی قـویـتـرم ایـن شـعـر بــا کـمـال |
| شــیـر مـصـاف رزمـم و پــر دل تــرم ز شــیـر | وز بــیـم یـاوه گـویـان بــد دل تــر از شـکـال |
| از چـنـد گـونـه بـطـلـان بــر مـن نـهـنـد و مـن | زان بــیـگـنـه کــه بــاد زبــان حــســود لـال |
| من خـود ز وام ها که درو غـرقـه گشـتـه تـن | بــا دهــر در نــبــردم و بــا چــرخ در جــدال |
| شــاهــا اگــر بـــخـــواهــد رای بـــلــنــد تـــو | از کـار ایـن رهـی بــشـود وهـن و اخـتـلـال |
| از نـان و جــامـه چــاره نـبــاشــد هـمـی مـرا | این هر دو می بـبـاید گر نیست جـاه و مال |
| در آرزوی آنــم کـــز مـــلـــک وضـــعـــیــتـــی | آرد بـــه ربـــع بـــرزگــرم ده قـــفـــیــز گــال |
| کـدیـه نـبـود خـصـلـت بــنـده بـه هـیـچ وقـت | هـر چــنـد شـاعـران را کـدیـه بــود خـصـال |
| هـرگـز نـبــود و نـیـز نـبــاشــد کــه بــاشــدم | از مـنـعــمـی درآمــد و از مــکــرمـی مـنـال |
| جــز در مــدایــح تــو نــخــیــزد مــرا ســخــن | جــز بــر مـواهـب تــو نـبــاشــد مــرا سؤال |
| گـــر ز ابـــر آب خـــواهــم و از آفـــتـــاب نـــور | چــون بــنـگـرم نـبــاشـد نـزد خــرد مـحــال |
| چــون دیـگـران تــوانـگـر گـردم بــه یـک نـظــر | از آن دهـن مــرفــه گــردم بــه یـک مــثــال |
| روزی خــلــق گــیــتــی انــدر نــوال تــســت | پــایـنـده بــاد شـاهـا در گـیـتــی ایـن نـوال |
| تـا مـهر و سـرو بـاشـد و بـاشـد درین جـهـان | زین بـر هوا شـعـاع و از آن بـر زمین ضـلـال |
| دیـدار تــو چـهـر مـهـر مـنـیـر از نـجــوم چــرخ | ایـام تــو چــو فـصـل بــهـار از فـصـول سـال |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
