شـخـصـی بـه هـزار غـم گـرفـتـارمدر هر نفسـی بـه جـان رسـد کارمبـی زلـت و بـی گـنـاه مـحـبـوسـمبـی عـلت و بـی سـبـب گـرفـتـارمدر دام جـفـا شـکـسـتـه مر…
| شـخـصـی بـه هـزار غـم گـرفـتـارم | در هر نفسـی بـه جـان رسـد کارم |
| بـی زلـت و بـی گـنـاه مـحـبـوسـم | بـی عـلت و بـی سـبـب گـرفـتـارم |
| در دام جـفـا شـکـسـتـه مرغـی ام | بـــر دانــه نــیــوفــتــاده مــنــقــارم |
| خـورده قسـم اخـتـران بـه پـاداشم | بـسـتـه کـمـر آسـمـان بـه پـیکـارم |
| هـر سـال بــلـای چـرخ مـرسـومـم | هــــر روز عـــــنــــای دهــــر ادرارم |
| بــی تــربــیـت طــبــیـب رنــجــورم | بــی تــقــویــت عــلــاج بــیــمــارم |
| محـبـوسـم و طالعسـت منحـوسم | غمخـوارم و اخـتـرسـت خـونخـوارم |
| بـــرده نــظــر ســتـــاره تـــاراجـــم | کــــرده ســــتــــم زمــــانــــه آزارم |
| امــروز بــه غــم فــزونـتــری از دی | وامـسـال بــه نـقـد کـمـتـر از پــارم |
| طــومـار نـدامـتــســت طــبــع مـن | حـرفـیسـت هر آتـشـی ز طـومـارم |
| یـــاران گـــزیـــده داشـــتــــم روزی | امروز چه شد که نیست کس یارم |
| هر نیمه شـب آسـمـان سـتـوه آید | از گـــریــه ســـخـــت و نــالــه زارم |
| زنـدان خــدایـگــان کــه و مــن کــه | نــاگــه چــه قــضــا نــمــود دیـدارم |
| بـندیست گران بـه دست و پایم در | شـاید کـه بـس ابـله و سـبـکـبـارم |
| مـحـبــوس چـرا شـدم نـمـی دانـم | دانــم کــه نــه دزدم و نــه عــیـارم |
| نـز هـیـچ عـمـل نـوالـه ای خــوردم | نــز هــیـچ قــبــالــه بــاقــیـی دارم |
| آخـر چـه کـنم مـن و چـه بـد کـردم | تـــا بـــنــد مــلــک بـــود ســزاوارم |
| مـردی بــاشــم ثــنـاگـر و شــاعــر | بــنـدی بــاشــد مـحــل و مـقــدارم |
| جـز مدحت شاه و شکر دستـورش | یـک بـیـت نـدیـد کـس در اشـعـارم |
| آنسـت خـطـای مـن کـه در خـاطـر | بـنمود خـطاب و خـشم شه خوارم |
| تـرسـیدم و پـشـت بـر وطـن کـردم | گـفـتــم مـن و طـالـع نـگـونـســارم |
| بــســیــار امــیـد بــود در طــبــعــم | ای وای امــیــدهــای بـــســـیــارم |
| قـصـه چـه کـنـم دراز بــس بــاشـد | چـون نیسـت گشـایشی ز گفتـارم |
| کـاخـر نکـشـد فـلـک مـرا چـون من | در ظـــل قـــبــــول صـــدر احـــرارم |
| صــدر وزرای عــصــر ابـــونــصــر آن | کــافــزوده ز بــنـدگــیـش مـقــدارم |
| آن خواجه که واسطه ست مدح او | در مـرســلــه هـای لــفــظ دربــارم |
| گـر نـیسـتـم از جـهان دعـا گـویش | در هــســتــی ایـزدســت انــکــارم |
| گـر نـه بــه ثــنـای او گـشـایـم لـب | بــسـتـه سـت مـان بـه بـنـد زنـارم |
| ای کرده گذر بـه حشمت از گردون | از رحــمــت خــویـش دور مـگــذارم |
| جـانم بـه مـعـونـت خـود ایمـن کـن | کــامــروز شــد آســمــان بــه آزارم |
| بـرخاست بـه قصد جـان من گردون | زنــهــار قــبــول کــن بــه زنــهــارم |
| آنـی تـو کـه بــا هـزار جـان خـود را | بــی یـک نـظـر تـو زنـده نـشـمـارم |
| ای قــوت جــان مــن ز لــطــف تــو | بـی شـفـقـت خـویش مرده انگارم |
| شه بـر سر رحـمت آمدست اکنون | مـگـذار چـنـیـن بــه رنـج و تـیـمـارم |
| ارجـو کـه بـه سـعـی و اهتـمام تـو | زیـن غــم بــدهــد خــلــاص دادارم |
| این عید خجستـه را بـه صد معنی | بـر خـصـم تـو نـاخـجـسـتـه پـندارم |
| بــرخــور ز دوام عــمــر کــز عــالــم | در عــهــد تـــو کــم نــگــردد آثــارم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
