قالب شعر: {قالب شعر:35}
چون در آغاز جهان پروردگار
روی هر گل نام زیبایی گذاشت
یک گل چشم آبی ناخورده مست
بازگشت و باخجالت عرضه داشت:
«نام خود را من ز خاطر برده ام
نام من را از بهاران کم نکن»
پس خدا در گوش او آهسته گفت:
«ای گل زیبا، فراموشم نکن»
فرهنگی، هنری و ادبی
امروز : 20 آبان 1404
