فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 28 بهمن 1403

پایگاه خبری شاعر

همیشه آینه ها در غبار می رویند

جابر ترمک

سکوت قافلـــــــــــــــه را یک خرابه برهم زد
دوباره دست غـــــــــــــریبی به ساحت غم زد

سه سالـــــــه ای که در آغوش خاک می خوابید
به پلک آخر خود شعلــــــــــــــه ها به عالم زد

شکست بغض غریبـــــــــــانه ای که در تاریخ
جرقه اش دل حــــــــــــــــــوا و بغض آدم زد

همیشه آینه ها در غبــــــــــــــــــار می تابند
به رغم شب که مرتب از آسمــــــــــــان دم زد

شبیه خواهر مجــــــــــــــــروح ماه با اشکش
نگاه حضرت خورشید در غــــــــــــــزل نم زد

تمام اهل سفــــــــــــــــر درد بغض را خوردند
شبی که دزد به احســـــــــــــاس پاک شبنم زد

بتاب حضرت آئینــــــــــــــــه کاروان خوابست
رقیه با تب آیینــــــــــــــــــــه پلک بر هم زد

شبیه کودک ششماهــــــــــــه ای که با عطشش
به زخم آینه های شکستـــــــــــــــــه مرهم زد

همیشه جای لبش بر گلــــــــوی خورشیـد است
غبار بر رخ آئینــــــــــــــــــــــــه گرد ماتم زد
جابر ترمک

بخش غزل | پایگاه  خبری شاعر


منبع: سایت شعر ایران