مهربانم ، یاد تو در خاطرم بارانی است
غرش طوفان یک درد پر از زندانی ست
آن زمان بودی ، کاش بیشتر میدیدمت
ندانستم بعد از تو زندگی ویرانی است
نام تو ای روح جانم در رگ و ریشه ی من
باورش سخته بدانی، چشمه ای طوفانی است
درشب و روزم ، نسیم یادتو، بر روح من
میوزد بر پیکرم ،اما حسی ویرانی است
هرشبم در آیینه میگویم هستی هنوز
لیک این آینه تصویری از مهمانی است
تو همان مهمان نوری برشمیم قلب من
یادمان عشق تو، اندر دلم مستانی است
غرش طوفان یک درد پر از زندانی ست
آن زمان بودی ، کاش بیشتر میدیدمت
ندانستم بعد از تو زندگی ویرانی است
نام تو ای روح جانم در رگ و ریشه ی من
باورش سخته بدانی، چشمه ای طوفانی است
درشب و روزم ، نسیم یادتو، بر روح من
میوزد بر پیکرم ،اما حسی ویرانی است
هرشبم در آیینه میگویم هستی هنوز
لیک این آینه تصویری از مهمانی است
تو همان مهمان نوری برشمیم قلب من
یادمان عشق تو، اندر دلم مستانی است
همایون عباسی
شاعر همایون عباسی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
