قالب شعر: غزل

هبوط اشک

به درد می تپد دلم همیشه دل به راه تو
هبوط اشکهای من به درد نابگاه تو

شبیه برف قطبیم پر از هوای زمهریر
اسیر سوز این زمان ،میان کوره راه تو

دراین نگاه یخ زده که بی تو میرود به خواب
همیشه عکس روبرو ، هلال قرص ماه تو

از ابتدای داستان و قصه های سرنوشت
تمام خواهش دلم نگاه گاه گاه تو

تمام کرده ای مرا دراین هوای خسته کش
ببین که حسرت دلم تمام عمر آه تو

زلال مثل آینه به راه تو نشسته ام
مگر که آسمان شود شبانه جلوه گاه تو

مرا رها نکن در این غبار غم گرفتگی
مرو که جان خسته ام دویده در پناه تو
#نسرین_حسینی
26/9/98