نـو مــریـدی بــود دل چــون آفــتــابدید پـیر خویش را یک شب بـه خوابگفت از حیرت دلم در خون نشستکار تـو بـرگوی کانجـا چـون نشسـتدر فــراقـت شــمـع دل ا…
| نـو مــریـدی بــود دل چــون آفــتــاب | دید پـیر خویش را یک شب بـه خواب |
| گفت از حیرت دلم در خون نشست | کار تـو بـرگوی کانجـا چـون نشسـت |
| در فــراقـت شــمـع دل افــروخــتــم | تـا تـو رفـتـی من ز حـیرت سـوخـتـم |
| من ز حـیرت گشـتـم اینجـا رازجـوی | کـار تــو چــونـسـت آنـجــا، بــازگـوی |
| پـیر گفتـش مانده ام حیران و مست | می گزم دایم به دندان پشت دست |
| مـا بـسـی در قـعـر این زندان و چـاه | از شـمـا حـیـران تـریـم ایـن جـایـگـاه |
| ذره ای از حـــیــرت عــقــبـــی مــرا | بـــیــش از صــد کــوه در دنــیــا مــرا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
