قالب شعر: غزل

نوای عدالت

ندیده ام به کلامت ، به غیر باج و غرامت

جنایت است مرامت، به قصد نفع و دوامت

نماد پست وقاحت، هوای هرچه نقاهت

خطاست جمله صلاحت،  دلیل تلخ ندامت

فریب و قصه ی گندم ، به پشت غائله ها گم

برای حیلت مردم، پر از بهانه سلامت

بتر ز طینت ِ زالو، به فرض جامعه هالو

چه باشد اینهمه قالوا ،که خون همیشه به جامت

حدیث شرم و جهالت ، بری ز هرچه اصالت

دلیل هرچه خجالت ، حقارت است کلامت

شراره های شرارت ، ستم به توده قرارت

هزار فتنه به کارت ، شکسته باد  مقامت

خلاف وعده پناهت، بلاست جمله ی راهت

تبار پست جناهت، دچار و مست و غلامت

کنون هوای عدالت، نوای اصل و اصالت

برای دفع ملالت، خوشی کنند حرامت

به جوش ِ خون چکیده، ز سینه های دریده

همانکه ظلم کشیده ، شود سفیر شهامت

غریو پیر و جوانها، خروش قهر زمانها

به سینه ها ضربانها، کند به لحظه تمامت

#نسرین_حسینی

15/11/1402