نسرین سادات غضنفری خوانساری – مشهد رضا

بر چشم فلک ای جان پیک بشارت باد
خوشتر زجهان امد چون ملک سلیمان شد

دیدم حرمت زیبا دیدم کرمت والا
تا اینکه هزاران دل راهی خراسان شد

بر قبله نظر کردم دیدم تو در انی
از کعبه عشق تو،سجاده فروزان شد

هم شمعی و پروانه هم جانی وجانانه
چون باده نابی تو ،دل مست خرامان شد

شادم زتو مولا یم اقلیم صفایی تو
پاییز دلم ازتو سرسبز وگلستان شد.

اوای جهانم را بین غرق سرور گشته
شیرین دلم لبریزاز قند فریمان شد

با دست شفاعت بران زائر عاشق کن
تا دست گدایی از سلطان شه شاهان شد

من‌نغمهء پرشورم ازعشق تو پر نورم
گفتم غزلی شاید تقدیم ادیبان شد