فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 22 بهمن 1403

پایگاه خبری شاعر

نردبام از سرِ دیوارِ بلند…

علی سپهرار

بال طوقی به بلندای طلوع

حوض را بر هم زد!

چینِ آب از نوک گیسوی پری

به موزاییکِ ترک خوردۀ پاشویه چکید

من و سودای بلوغ ، به بهای همه دُردانِگیَم ،

به تراشیدنِ یک رخصتِ شر دست زدم !

شیشۀ پنجره را ها کردم ،

که پری جیغ کشید و به شتاب ،

به شب و پیکر شاتوت همی برد پناه ،

سایه تا تربتِ دیشب ز سحر بدرقه شد؛ تا دیدم :

نردبام از سر دیوار بلند

صبح را روی زمین می آرد!! *

***************
نردبام از سر دیوار بلند ؛ صبح را روی زمین می آرد : سهراب سپهری

علی سپهرار
اثیر

بخش شعر سپید | پایگاه  خبری شاعر


منبع: سایت شعر ایران