شــنـیـدم کــجــا کـســری شــهـریـاربـه هـرمـز یکـی نـامـه کـرد اسـتـوارز شــاه جــهــانــدار خــورشــیـد دهـرمهسـت و سـرافـراز و گـیرنده شـهرجــهــان…
| شــنـیـدم کــجــا کـســری شــهـریـار | بـه هـرمـز یکـی نـامـه کـرد اسـتـوار |
| ز شــاه جــهــانــدار خــورشــیـد دهـر | مهسـت و سـرافـراز و گـیرنده شـهر |
| جــهــانــدار بــیـدار و نــیـکــو کــنــش | فــشــانـنـده گــنــج بــی ســرزنـش |
| فـــزایــنـــده نـــام و تـــخـــت قـــبـــاد | گــرایـنــه تــاج و شــمــشــیـر و داد |
| کـه بـا فـر و بـرزسـت و فـرهنگ و نام | ز تـــاج بـــزرگــی رســیــده بـــکــام |
| ســـوی پـــاک هــرمــزد فـــرزنــد مــا | پــذیـرفــتــه از دل هـمــی پــنـد مــا |
| ز یـزدان بــدی شـاد و پــیـروز بــخــت | همـیشـه جـهـانـدار بـا تـاج و تـخـت |
| بــه مـاه خــجــسـتــه بــه خــرداد روز | بـه نـیـک اخـتـر و فـال گـیـتـی فـروز |
| نـــهـــادیـــم بـــرســـر تـــو را تـــاج زر | چـنـان هـم کـه مـا یـافـتــیـم از پــدر |
| هــمــان آفـــریــن نــیــز کــردیــم یــاد | کــه بـــرتـــاج مــاکــرد فــرخ قــبـــاد |
| تــو بــیــداربــاش و جــهــانــدار بــاش | خـــردمــنــد و راد و بـــی آزار بـــاش |
| بـــدانــش فــزای و بــه یــزدان گــرای | کـه اویـسـت جــان تــو را رهـنـمـای |
| بــپــرســیـدم از مــرد نـیـکــوســخــن | کـسـی کـو بـسـال و خـرد بـد کـهن |
| کــه از مــا بــه یـزدان کــه نـزدیـکــتــر | کــــرا نــــزد او راه بـــــاریــــکــــتــــر |
| چـنـیـن داد پــاسـخ کـه دانـش گـزیـن | چــوخــواهــی ز پــروردگــار آفــریــن |
| کــه نــادان فـــزونــی نــدارد ز خـــاک | بــدانـش بــسـنـده کـنـد جـان پــاک |
| بــدانــش بــود شــاه زیـبــای تــخــت | کــه دانـنــده بــادی و پــیـروزبــخــت |
| مـبــادا کـه گـردی تـو پـیـمـان شـکـن | که خـاکسـت پـیمان شـکن را کفـن |
| بــبــادا فــره بــیـگــنــاهــان مــکــوش | بــه گـفـتـار بــدگـوی مـسـپـارگـوش |
| بــهـر کــار فــرمــان مـکــن جــز بــداد | کــه از داد بـــاشــد روان تـــو شـــاد |
| زبــــان را مــــگــــردان بــــگــــرد دروغ | چـوخـواهی که تـخـت تـو گیرد فروغ |
| وگـــر زیــردســـتـــی بـــود گــنــج دار | تـــو او را ازان گـــنــج بـــی رنــج دار |
| کـه چـیز کـسـان دشـمن گنج تـسـت | بـدان گنج شـو شـاد کز رنج تـسـت |
| وگــر زیــردســتـــی شــود مــایــه دار | هـمـان شـهـریـارش بــود سـایـه دار |
| هـمـی در پــنـاه تــو بــایـد نـشـسـت | اگـر زیـردسـتـسـت اگـر در پــرسـت |
| چـو نـیـکـی کـنـد بــا تــو پــاداش کـن | ابــا دشـمـن دوسـت پــرخــاش کـن |
| وگــر گــردی انــدر جــهـان ارجــمــنـد | ز درد تـــن انـــدیــش و درد گـــزنـــد |
| سرای سپنجست هرچون که هست | بـدو انـدر ایمـن نـشـاید نـشـسـتـت |
| هـنـر جــوی بــا دیـن و دانـش گــزیـن | چـوخـواهی که یابـی ز بـخـت آفرین |
| گــرامــی کــن او را کــه درپــیـش تــو | سـپـر کـرده جـان بـر بــدانـدیـش تـو |
| بــدانـش دو دســت سـتــیـزه بــبــنـد | چـو خـواهی کـه از بـد نیابـی گـزنـد |
| چـو بـر سـر نـهی تـاج شـاهنـشـهی | ره بـــرتـــری بـــازجـــوی از بـــهـــی |
| هـمـیـشـه یـکـی دانـشـی پـیـش دار | ورا چـــون روان و تـــن خــویــش دار |
| بــــزرگـــان وبــــازارگـــانـــان شـــهـــر | هـمــی داد بــایـد کــه یـابــنـد بــهـر |
| کـــســـی کــو نــدارد هــنــر بـــانــژاد | مـکـن زو بـه نـیـز از کـم و بـیش یـاد |
| مــده مــرد بــی نــام را ســاز جــنـگ | کـه چـون بـازجـویی نـیاید بـه چـنـگ |
| بـه دشـمـن دهـد مـر تـو را دوسـتـدار | دو کـار آیـدت پــیـش دشـوار و خـوار |
| ســـــلـــــیـــــح تـــــو درکـــــارزار آورد | هــمــان بــر تــو روزی بــه کــار آورد |
| بــبــخــشــای بــرمـردم مـســتــمـنـد | ز بــد دور بــاش و بــتــرس از گــزنـد |
| هـمـیـشـه نـهـان دل خــویـش جــوی | مــکـــن رادی و داد هــرگـــز بـــروی |
| هـمــان نــیـز نــیـکــی بــانــدازه کــن | ز مـرد جــهـانـدیـده بــشـنـو سـخـن |
| بــدنـیـی گـرای و بــدیـن دار چــشــم | که از دین بـود مرد را رشک وخـشم |
| هـــزیـــنـــه بــــانـــدازه گـــنـــج کـــن | دل از بــیـشـی گـنـج بــی رنـج کـن |
| بــکــردار شــاهــان پــیـشــیـن نــگــر | نـبــایـد کــه بــاشــی مــگــر دادگــر |
| کـه نـفــریـن بــود بــهـر بــیـداد شــاه | تـو جـز داد مپـسـند و نفـرین مخـواه |
| کـجــا آن ســر و تــاج شـاهـنـشـهـان | کــجــا آن بـــزرگــان و فــرخ مــهــان |
| ازایـشـان سـخـن یـادگـارسـت و بـس | سـرای سـپــنـجــی نـمـانـد بــکـس |
| گــزافــه مـفــرمـانـی خــون ریـخــتــن | وگـر جــنـگ را لـشـکـر انـگـیـخــتــن |
| نـگــه کــن بــدیـن نــامــه پــنــدمــنـد | دل انـدر سـرای سـپــنـجـی مـبــنـد |
| بـدیـن مـن تـو را نـیـکـویی خـواسـتـم | بـــدانــش دلـــت را بـــیــاراســـتـــم |
| بــه راه خــداونــد خــورشــیــد و مــاه | ز بـــن دور کــن دیــو را دســتـــگــاه |
| بـه روز و شـب این نـامـه را پـیـش دار | خـــرد را بـــه دل داور خـــویـــش دار |
| اگـــر یــادگـــاری کـــنـــی درجـــهــان | کــه نــام بـــزرگــی نــگــردد نــهــان |
| خــداونــد گــیــتـــی پـــنــاه تـــو بـــاد | زمــان و زمـیـن نـیـکــخــواه تــو بــاد |
| بـــکــام تـــو گــردنــده چــرخ بـــلــنــد | ز کــــردار بــــد دور و دور از گـــزنـــد |
| شـــهـــنـــشـــاه کـــو داد دارد خـــرد | بــکــوشــد کــه بــا شــرم گـرد آورد |
| دلــیــری بــه رزم انــدرون زور دســت | بــود پــاکــدیـنـی و یـزدان پــرســت |
| بـه گـیتـی نگـر کـین هنـرها کـراسـت | چو دیدی ستایش مر او را سزاست |
| مجـوی آنک چون مشتـری روشنست | جهانجـوی و بـا تـیغ و بـا جوشنست |
| جـهـان بـسـتـد از مـردم بــت پـرسـت | ز دیـبـای دیـن بـر دل آییـن بـبـسـت |
| کــنـو لـاجــرم جــود مـوجــود گـشــت | چـو شاه جـهان شاه محـمود گشت |
| اگــر بــزم جــویـد هـمــی گــر نــبــرد | جـهـان بــخـش را ایـن بـود کـار کـرد |
| ابــوالــقــاســم آن شــاه پــیـروز و داد | زمـــانـــه بــــدیـــدار او شـــاد بــــاد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
