چه خوشبختم به یاد تو یک عمری زندگی کردم
خدای عشق من بودی برایت بندگی کردم
خدای عشق من بودی برایت بندگی کردم
نمودم سجده بر سویت دل شبها نخوابیدم
چو خوابم برد احساس غم و شرمندگی کردم
کشیدم روی ماهت را به روی قلب صدچاکم
نگاهش کردم هر لحظه عجب بالندگی کردم
زدیده مثل باران بهاری خون دل آید
چو آتش در جهان کار تب وسوزندگی کردم
زتو پرسند اگر ناصر ز الفاظ این بگو واضح
برای مهر ورزان جهان دوزندگی کردن
شاعر ناصر پورصالحی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
