طارق خراسانی
مهربان، از کوچه ی دل، پا مکش
موجِ عشقِ من، ز ساحل، پا مکش
محفلِ ما بوسه باران خداست
زیرِ باران رو ، ز محفل، پا مکش
گاه می آیی و گاهی می روی
از سرای دل که کامل، پا مکش
خستگان را عشقبازی مشکل است
باش و از این کارِ مشکل، پا مکش
حاصل آخر وصل باشد در نیاز
گر نشد وصلی که حاصل، پا مکش
بینوا دل را که گردن می زنند
پا مکش از پَرپَرِ دل، پا مکش
بر ستون شانه هایت نازنین
دست هایم شد که حایل، پا مکش
12بهمن 1391
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران