دوش بلبلم ، خوش نغمه ای بهر خیالت می سرود:
دل بگردان سوی قبله ای که ناز شاهت می غنود
دل بگردان سوی قبله ای که ناز شاهت می غنود
هجرت از وطن به ز ترک پارسی سرودن است
آنجا که عابد ، ز دوری معبود، بت می ستود
کنون، مگز لب و مکن بوسه بر لب جاهلی
که دیو درونش، زآتش حسد، خارت می نمود
دیده بگشا، ای صاحب اسرار بر شعر دل شیرین
آندم که نرگس مستش بهر خال رخت می گشود
شاعر مهین دل آرا
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
