مهدی عابد ابراهیمی – کبوتر

کلبه خاموش ازنبودت بی تو دربند غمم
می شود قلبی که بردی باخودت بازآوری

چشم بر هم می نهم یاد تو می اید نظر
همسفر با یادت این دل تا ثریا میبری

مو پریشان میکنی طاقت ندارد قلب من
ای که تسلیمم کنی با عشوه وچنگ آوری

خسته ام بشکسته ام بازا به فریادم برس
ای که غم های من ازدل با نگاهی میخری

در قمار عاشقی مغلوب چشمانت شدم
با تو بازنده شدم در این قمار سرسری

هر شبانه درد خود با ماه میگویم ولی
ماه هم شاکی شد از این کثرت یاد آوری

انکه روشن می کند دنیای تاریکم کجاست
کی رهاند بختم از این طالع بد اختری

#مهدی_عابد_ابراهیمی