مهدی عابد ابراهیمی – وعده

امدی با وعده هایت، از شعف دورم کنی
امدی دارم زنی، ناحق و منصورم کنی

از حقیقت دم زنم ،تو انگ مرتد میزنی
آشنای فتنه، با بیگانه، مشهورم کنی

تو به افکارم بزن، یک باره نابودم بکن
تا که درخود ،گم شوم معتاد وافورم کنی

اخرین تیرت بزن، شاید بخشکانی تنم
اشیانم را بسوزی ،در وطن گورم کنی

باتو میهن منزوی شدگشته رسوای جهان
آفرین تا در جهان رسوا و منفورم کنی

کن تو هر گنج وطن درکام تازی پس چرا
دین یزدان بشکنی ازاصل خود دورم کنی

ای هبل واره به حق چون لات وعزا گشته ای
بر ضرارت زهد پوشیدی که نستورم کنی

چون خلیل الله عشقم این قلم باشد تبر
زال و فردوسی تبارم کی توان زورم کنی
#مهدی_عابد_ابراهیمی
شعر مخاطب خاصی ندارد
تقدیم شما دوستان