مهدى خداپرست – همان بهتر كه اين موضوع بين ما دو تا باشد

چرا چون باد مى آيد ، به دستم شانه مى لرزد؟
چه دردى مى كشم وقتى كه گيسويت رها باشد

تويى پيراهنِ يوسف ، من آن چشمانِ كنعانم
كه حتّى عطرِ تو بر چشمِ كم سويم شفا باشد!

دلم مى گيرد از وقتى كه درمانم تويى ، امّا
هميشه مادرم مشغولِ مُضطرَّالدُّعا باشد

اخيرا كُفر مى گويم كه تو در ذهنِ من ، حينِ
زيارت نامه خواندن ، موقعِ اشفع لنا باشد

غريب و بى كس و زار و خراب و خار و تنهايم
خدا داند كه اين ها بخشى از اين ماجرا باشد

به قدرى دوستت دارم كه مخفى كردنش سخت و
از اين ترسم كه اين عاشق شدن ها برمَلا باشد

زِ زخمِ چشم مى ترسم بگويم دوستت دارم
همان بهتر كه اين موضوع بينِ ما دو تا باشد

#مهدى_خداپرست