سید مهدی حسینی
من آنگونه كه شام را مي‌شناسم
پگاه دلارام را مي‌شناسم
گلستان اخلاص را گشته‌ام آه
مه سرو اندام را مي‌شناسم
سر آغاز اين عشق آن دشت سبز است
من آغاز و انجام را مي‌شناسم
كجاييد گمگشتگان ره دوست
من آن برزن و بام را مي‌شناسم
من از چشمه‌سار زلال نگاهش
مضامين الهام را مي‌شناسم
