معصومه رستمی چشمه ماهی – هم قطاری

تو قرنی که فراموشی شده حکم زوال عشق
تو هم مثل من از حکم فراموشی فراری باش

اگه من کم تحمل میشم و زود از تو میرنجم
واسه درمون بی تابیم دوای بردباری باش

اگه دنیا گرفت از من تموم خاطراتش رو
توی قاب نگاه من یه عکس یادگاری باش

توی عصری که یخ بسته تنور قلب آدمها
تو رگ های جهان عشق،تو با احساس جاری باش

میدونم که شدی خسته از این دنیا و آدمهاش
نشو تسلیم این تقدیر ستون پایداری باش

منم خسته م از این تکرار،سکوت تلخ آدمها
ولی حسی بهم میگه نماد سازگاری باش

من و تو خوب میتونیم بدزدیم خواب دنیا رو
به شرطی که باهام باشی واسه تعبیر رویاهاش

قطار زندگیم ریلی نداره واسه ی رفتن
بساز ریلش رو با دستات واسه من هم قطاری باش