از غم دوری تو سست شده جان و تنم
باز، عشقم تو بگو بهم همه جان وتنم
جانم به فدای تو کنم تا به ابد
دلداده ی من بمان که عشق تو منم
دل طاقت قهرِ تو ندارد نفسم
بگذر ز من ای نفس، گنه کار منم
برگرد که رفتنت عذابی قبر است
این سینه که تنگیَش فشارد بدنم
قلبم زده ریشه در دلت تیشه نزن
این ریشه ی عشقمان نکن پاره تنم
م.
شاعر مرتضی احمدی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
