دور از تو مرا عشق تو کرده ست به حالیکز مویه چـو مویی شدم از ناله چو نالیتـا شب دل من سـوزی هر روز بـه جـنگیتـا روز تـنم کـاهی هر شـب بـه خـیالـیمـانـن…
دور از تو مرا عشق تو کرده ست به حالی | کز مویه چـو مویی شدم از ناله چو نالی |
تـا شب دل من سـوزی هر روز بـه جـنگی | تـا روز تـنم کـاهی هر شـب بـه خـیالـی |
مـانـنـده خــورشــیـدی پــیـدا شــده و مـن | از تـو شـده ام زرد و خـمیده چـو هلـالی |
از وصـلـت خـورشـیـد شـود مـاه پـریـشـان | مـن چـونـکـه پـریشـانم نـابـرده وصـالـی |
زآن قـامـت همچـون الـف و زلـف چـو دالـت | بـاریک شدم چون الف و چفتـه چو دالی |
در هـر شـکـن زلـف تــو بــنـدی و فـریـبــی | در هر نظر از چـشـم تـو غنجـی و دلالی |
مـشـک تـو بــجـوشـیـد بــتــا زآتـش رویـت | یک قطره چکید از وی و شد نادره خالی |
فـردا بــه تــظـلـم شـوم از تـو بــه در شـاه | گر بـاشـدم از صـاحـب بـی مثـل مثـالی |
منصـور سـعـید آنکـه ازو مجـلـس سـلطـان | چون چـرخ ز خورشید گرفتـست جـمالی |
از آل وزیــرالــوزرایــیــســـت کـــه هــرگـــز | نه هست و نه بـود و نه بـود چون او آلی |
ای عــالــم رادی را بـــارنــده ســحـــابـــی | وی بــاغ بــزرگــی را بــالــیـده نــهـالــی |
چـون گـفـت تــوانـیـم سـزای تـو مـدیـحـی | چـون در همـه چـیزیت نـبـینـیم همـالـی |
انــدر هـمــه آفــاق یـکــی فــاضــل نــبــود | کـو بـر کـف راد تـو نـبـاشـد چـو عـیـالـی |
ای آنـکـه فـزونـسـت مـدیـحــت ز مـقـالـت | درخـواسـتـی از بـنده بـدینگـونه مقـالـی |
تــا طـبــع مـرا صـیـقـل اقـبــال تــو بــاشـد | در مـعـرکـه نـظــم نـبــاشــدش کـلـالـی |
مـن سـبـلـت خـلـقـی بــکـنـم بــاک نـدارم | گـر شـعـر مرا عـیب کـند کـنده سـبـالی |
. . . | هـرگـز نـزنـد شــیـر تــو از گـلـه غــزالـی |
تـا بـاغ بـه حسنی شود از ابـر بـه حسنی | تـا دهر بـه حـالی شود از مهر بـه حالی |
هـر روزت کـم بــاد عــدویـی و حــســودی | هر لحـظـه فزون بـادت جـاهی و جـلالی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج