نــهــاد زلــف تـــو بـــر مــه ز کــبـــر و نــاز قـــدمکراست دست بر آن مشک گون غالیه شمچــو بـــود عــارض تــو لــالــه طــبــیــعــی رنــگمـگــر نـ…
نــهــاد زلــف تـــو بـــر مــه ز کــبـــر و نــاز قـــدم | کراست دست بر آن مشک گون غالیه شم |
چــو بـــود عــارض تــو لــالــه طــبــیــعــی رنــگ | مـگــر نـمـود مــرا عــنـبــر طــبــیـعــی خــم |
بــهـاری روی تـو از زلـف تـو فـزون گـشـتـه سـت | بـــهــای دیــبـــا آری فــزون شــود ز عــلــم |
ز خــون دلـهـا خــطـی نـوشـت خــامـه حــســن | که آن بـه حـلقه و خـالسـت معرب و معجـم |
ز ضـم نـهـادنـد اعـرابــش از چــه شـد مـکـسـور | بــه جــزم کــردنــد او را چــرا بـــود مــدغــم |
تــو را صــفــت بــه مـه و گـل نـکـرد یـارم از آنـک | مهت ز جـمع عـبـیدسـت و گل زخـیل خـدم |
شـکیب و صـبـرم در دل نگر کـه روز و شـبـسـت | یـکـی فــزون نـشــود تــا یـکـی نـگـردد کـم |
چـو پــر شـود بــه دمـاغـم ز تــف عـشـق بــخـار | ز ابــر چــشــم فــرود آیــدم چــو بــاران نــم |
سـتـام شـب را خـیری کـند بـه طـرف سـرشـک | چــو زیـر زیـن کـشـد او پــشـت بــاره ادهـم |
همـی بـه حـیرت و حـسـرت زنـم دمـی کـه زنـم | از آنـکـه بـاز پـسـین دم گـمـان بـرم کـه زنم |
وگــر دلــم ز دم ســـرد گــرم گــشــت رواســـت | نـه ســرد بــاشــد در گـرم کـوره هـا هـر دم |
اگــــر دژم شــــدم از روزگــــار غــــم نــــخــــورم | کــه زود دولــت خــواجــه مــرا کــنــد خــرم |
عــمــاد دولــت بــوســعــد مــایـه هـمـه ســعــد | کـه هـدیـه اسـت ز گـردون و تـحـفـه عـالـم |
مـضــای عــزمـش بــر روی بــاد بــســت جــنـاح | ثــبــات حــزمـش در مـغـز کـوه کـوفـت قـدم |
زهـی فـروخـتـه و افـراخـتـه چـو مـهـر و سـپــهـر | بــنـای مـلـک بــه حـد حـسـام و نـوک قـلـم |
تـویـی کـه رادی و انـصـاف تـو بـکـنـد و بــبـسـت | بـه مال چـشم نیاز و بـه عدل دسـت ستـم |
دیـم بــه جــود چـو ثــنـا گـفـت کـف راد تــو بــود | دو بـهره بـیش نبـاشـد همیشـه همه ز دیم |
بــر آشــکــار و نــهــان واقــفــســت خــاطــر تــو | کـه رهنـمـای وجـودسـت و پـیشـوای عـدم |
بــود زبــانـی و هـســتــت صــدف زمـانـه بــلــی | تــو بــوده ای غــرض از گــوهــر بـــنــی آدم |
بــه پــیـش نـور ضــمـیـر تــو مــلــک را مــظــلــم | بــه نــزد حــل بــیـان تــو چــرخ را مــبــهــم |
چــو هـسـت ضـد خـداونـد طـالـع تــو بــه طـبــع | زحـل نـتــیـجــه نـوحـه سـت و مـادر مـاتــم |
چــگــونــه بــاشــد زنــده مــخــالــف تــو از آنــک | فسـرده گشـتـش در تـن ز هول کین تـو دم |
نــســاخــتــنــدی در تــن چــهـار دشــمــن ضــد | اگـر نـگـشـتــی مـهـر تــو در مـیـانـه حــکـم |
بــــه اره گـــر ز ســـرش تـــا قـــدم فـــرود آرنـــد | دو نیمـه گـردد زو نـاچـکـیده خـون چـو بـقـم |
چــنــانــکــه مــهــر درم بــاژگــونــه دارد نــقــش | درســت خــیـزد ازو گــاه ضــرب نـقــش درم |
شگفت نیست ازین طبع سست کژ که مراست | هـمـه مـنـاقــب تــو راســت آیـد و مـحــکـم |
هـمـی بــه وصـف تــو جـنـبــد ضـمـیـرم انـدر دل | هـمـی بــه مـدح تــو گـردد زبــانـم انـدر فـم |
هـمـیـشـه تــا ز عـدو در عـقـود هـسـت نـشـان | هـمـیشـه تـا ز طـمـع بـر طـبـایعـسـت رقـم |
نـــشـــاط را بـــه دل و دولـــت تـــو بـــاد امـــیــد | امـیـد را بــه ســر هـمــت تــو بــاد قــســم |
سـماحـت تـو مثـل گشـتـه چـون سـخـای عـرب | کفایت تـو سـمر گشـتـه چـون دهای عجـم |
بـه شـکر و مدحـت تـو تـیز گشـتـه طـبـع و زبـان | بـه مـال و نـعـمـت تـو سـیر کـرده آز شـکـم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج