گر چون تـو بـه چینستـان ای بـت صنمستیپـشـت شـمنان خـدمت او را بـخـمسـتـیآزادی اگـــر بــــنـــده بــــدی ار ز تـــو امـــروزوالـلـه کـه همـسـنـگ تـو ز…
| گر چون تـو بـه چینستـان ای بـت صنمستی | پـشـت شـمنان خـدمت او را بـخـمسـتـی |
| آزادی اگـــر بــــنـــده بــــدی ار ز تـــو امـــروز | والـلـه کـه همـسـنـگ تـو زر و درمـسـتـی |
| در خــوبــی اگـر دعــوی مـیـری بــکـنـی تــو | یک لـشـکـرت از خـوبـان زیـر عـلـمـسـتـی |
| طیره ست پـری از تو و حسن تو رمیده ست | ور نه بـه سـر تـو کـه تـو را از خـدمسـتـی |
| گـر نـیـسـتـی آن زلـف بــرآورده سـر از کـبــر | کـی بـر مـه تـابـانـش نـهـاده قـدمـسـتـی |
| در جمله اگر یک صنمستـی چو تـو در حسن | اندر همـه عـالـم سـخـن آن صـنمـسـتـی |
| زیـنـگـونـه اگـر نـیـسـتـی از دیـده روان خـون | دلـداده عـشـق تــو کـجـا مـتــهـمـسـتـی |
| داری دژم و تـــازه دل و عــشـــق مــن ارنــه | کی سوسـن تـو تـازه و نرگس دژمسـتـی |
| بــنـگــاشــت مـژده بــر دو رخــم راز دل ارنـه | کی بـر دو رخ از خـون دو دیده رقـمسـتـی |
| مــن ســغــبــه آنـم کــه دم ســرد زنـی تــو | گویی که دم گل بـه گله صـبـحـدمسـتـی |
| آن خوی که بر آن روی نشیند همی از شرم | گویی کـه بـه گلبـرگ بـرافـتـاده نمسـتـی |
| گر حـسـن تـو جـادو و مشـعبـد نشـدسـتـی | بـر روی تـو کـی لاله و نرگس بـهمسـتـی |
| گـر نـیـســتــمـی در هـوس و پــویـه وصـلـت | امـروز مـرا در همه عـالـم چـه غـمـسـتـی |
| ور نـیـســتــی انـدوه و فــراق تــو بــریـن دل | در عیش مرا شادی و راحت چه کمستـی |
| بــد خـوی اگـر نـیـسـتـی زیـنـسـان بـدخـوی | جـای تـو همه مجـلس شـاه عجـمسـتـی |
| مــســعــود کــه گــر عــدل نــورزیـدی رایـش | بـر خـلق ز گـردون سـتـمگر سـتـمسـتـی |
| یک دفـتـر مـدحـش را بـس نـیـسـتـی امـروز | گوهر چـه درخـتـسـتـی یکسر قلمسـتـی |
| گــر نـیـســتــی از بــهـر عــدو فــرمــان دادن | هر لفـظ کـه هسـتـیش بـلا و نعـمسـتـی |
| یک دشـمـن او نـیـسـتـی انـدر هـمـه عـالـم | گـرنـه هـمـه آییـنـش حـلـم و کـرمـسـتـی |
| ور نــیــســـتـــی آن رأی فــروزنــده تـــابـــان | چون شب همه آفاق جـهان پـرظلمستـی |
| گـر خـواهدی و هسـت بـدان حـاجـتـمندیش | او را بـه فـلـک بـرز کـواکـب حـشـمسـتـی |
| هـرگـز بـه نـعـم کـی شـودی سـیـر خـلـایـق | گـرنـه مـلـک الـعـصــر ولـی نـعـمـســتــی |
| ظــاهــر نــشــدســتــی شــرف گــوهـر آدم | گـر نه شـرف خـسـرو عـالـی هممسـتـی |
| گــر نــیــســتـــی از بـــهــر وجــود شــرف او | در جـمله وجـود همه گـیتـی عـدمسـتـی |
| بـاشـد بـه گـیا حـاجـت ورنـه بـه هـمـه هنـد | از خـنـجـر خـونریزش رسـتـه بـقـمـسـتـی |
| بــا هـمــت او شــیـر فــلــک یـار شــد ار نــه | شـیر فـلـک افـتـاده چـو شـیر اجـمسـتـی |
| یـک روی گـنـهـکـار نـدیـدی بـه جـهـان کـس | گر درگهش از امن چـو بـیت الحـرمسـتـی |
| یک روسـتـمش خـوانم در حـملـه کـه گـویی | بـا تـاج قبـادسـتـی و بـا تـخـت جـمستـی |
| گـر نـیـسـتـی از جـودش پـیوسـتـه ضـیـافـت | امـید ز هر نـعـمـت خـالـی شـکـمـسـتـی |
| زود دشــمــنــی ار خــواهـدی امــوال و زر او | چـون سـایل او دشمن او محـتـشمستـی |
| در کـل جــهـان نـیـســتــی انـصــاف پــدیـدار | گـر رای رزینش نه جـهان را حـکـمـسـتـی |
| در شـعـر دعـا گـویمـی ار نـه بـه همـه وقـت | این چرخ و فلک را به وجودش قسمستی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
