دو سـعـادت بـه یـکـی وقـت فـراز آمـد تـنـگیکی از گردش سـال و یکی از شـورش جـنگما از این هر دو بـه شکر و بـه ثـنا قصد کنیمزانکه انده شـد و شـادی سـوی م…
| دو سـعـادت بـه یـکـی وقـت فـراز آمـد تـنـگ | یکی از گردش سـال و یکی از شـورش جـنگ |
| ما از این هر دو بـه شکر و بـه ثـنا قصد کنیم | زانکه انده شـد و شـادی سـوی ما کرد آهنگ |
| مــاه نــوروز دگــر بـــار بـــه مــا روی نــمــود | قــلــعــه اگــره درآورد مــلــک زاده بــه چــنـگ |
| کـشـوری بـود نـه قـلـعـه همـه پـر مـرد دلـیر | بـر هوا بـر شـده و سـاخـتـه از آهـن و سـنـگ |
| پــی او رفــتــه در آنــجــا کــه قــرار مــاهـی | سـر او بــر شـده آنـجـا کـه بـنـات و خـرچـنـگ |
| گرد او بـیشـه و کـوه گشـن و سـبـز چـنانک | گـــذر بـــاد و ره مــار درو نــاخـــوش و تـــنــگ |
| این چـنین قـلـعـه مـحـمـود جـهانـدار گـرفـت | بـه دلـیری و شـجـاعـت نـه بـه مـکـر و نیرنـگ |
| پـشته ها کرد ز بـس کشته در و پـنجه جای | جوی خون کرد به هر پشته روان صد فرسنگ |
| بــرده زنـجـیـر بـه زنـجـیـر از آن قـلـعـه قـطـار | همـچـنـانـسـت کـه بـر روی هوا صـف کـلـنـگ |
| ای امــیــری کــه بــرون آرد بــیـم و فــزعــت | طـعـمـه از پـنـجـه شـیر و خـوره از کـام نهنـگ |
| بـاد را هـیچ نـبـاشـد گـه خـشـم تـو شـتـاب | کــوه را هـیـچ نـبــاشــد گـه حــلـم تــو درنـگ |
| ای تــو را فــر فــریـدون و نـهـاد جــمــشــیـد | وی تـو را سـیرت کـیخـسـرو و رای هـوشـنـگ |
| ای بـه صـدر انـدر بـایـسـتـه تـر از نـوشـروان | وی بـه حـرب اندر شایستـه تـر از پـور پـشنگ |
| چـرخ گـردنـده بــا پــایـه او رنـگ تــو پــسـت | بــاد پــویـنــده بــر مــرکــب رهــوار تــو لــنــگ |
| زیــر پـــای ولــی و در دو کــف نــاصـــح تـــو | خـاک چـون عـنـبـر سـارا شـود و بـیـد خـدنـگ |
| بــر تــن حـاسـد و بــد خـواه تــو و کـام عـدو | خـز چـون خـار مغـیلـان شـود و شـهد شـرنگ |
| زود بـاشـد کـه ازیـن فـتـح خـبـر کـرده شـود | بـه خـراسـان و عـراق و حـبـش و بـربـر و زنگ |
| این گلی بـود ز بـسـتـان فـتـوحـت خـوشـبـو | شـاخـکـی بــود ز ریـحـان مـرادت خـوش رنـگ |
| زین سپـس نامه فتـح تـو سوی حضرت شاه | دم دم آید هـمـی از مـعـبـر چـین و لـب گـنـگ |
| میل بـعضی ملکا سـوی نشاطسـت و طرب | اندرین فـصـل و سـوی خـوردن بـگماز چـو زنگ |
| زانکه بستان شده از حسن بسان مشکوی | زانـکـه صـحـرا شـده از نـقـش بـسـان ارتـنـگ |
| مـرغـزار و کـهـسـار از سـپــر غـم و خــیـری | راست چون سینه طاوس شد و پـشت پـلنگ |
| اخـتــیـار تــو دریـن وقـت سـوی عـزم سـفـر | از پــی قــوت دیـن و قــبــل حــمــیـت و نـنـگ |
| حــرب کــفــار گــزیـده بــدل مـجــلــس بــزم | بــانـگ تــکـبــیـر شـنـوده بــدل نـغـمـه چـنـگ |
| تـا همی تـازد بـر مفـرش دشـت آهوی غـرم | تــا هــمــی یـازد بــر دامــن کــه بــچــه رنــگ |
| تــو بــمــان دایــم وز فــر تــو آراســتــه بـــاد | تـاج و تـخـت شـهـی و افـسـر مـلـک و اورنـگ |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
