فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 1 خرداد 1404

پایگاه خبری شاعر

مدح سلطان و اظهار شکران

ای نـام تـو بـخـشـیـده بـخـشـنـده اقـسـاماقـسـام مـکـارم را بـخـشـی اسـت از آن ناماز امــر تــو و نــهــی تــو گــردون و زمــانــهیـکـسـو نـکـشـد گـرد…

ای نـام تـو بـخـشـیـده بـخـشـنـده اقـسـاماقـسـام مـکـارم را بـخـشـی اسـت از آن نام
از امــر تــو و نــهــی تــو گــردون و زمــانــهیـکـسـو نـکـشـد گـردن و بـیـرون نـنـهـد گـام
بـی قوت رای تـو خـرد نیسـت مگر سستبـی آتـش طـبـع تـو هنـر نـیسـت مـگـر خـام
جـز هـیـبـت تـو تـنـد فـلـک را نـکـشـد نـرمجـز حـشـمـت تــو پــیـر جـهـان را نـکـنـد رام
بــا بــاده بــود لــهـو تــو را پــنـجــه نـاهـیـدبــا حـربــه بــود عـون تــو را قـبــضـه بــهـرام
بــی نـام تــو در هـیـجــا بــران نـبــود تــیـغبــی یـاد تــو در مـجـلـس گـردان نـبــود جـام
احــکــام تــو را دســت دهـد مــایـه انـجــمتــا طــالــع تــو ســود کــنــد مــایـه احــکــام
از حــلــم تــو بــگــذارد مــاهـی زمــیـن زوروز بأس تــو نــنــمــایـد شــیـر فــلــک اقــدام
اعـمال طـرازی تـو بـه سـلطـانی حـشـمتاســلــام فــروزی تــو بـــه یــزدانــی الــهــام
هر دسـت که او دسـت تـو را نیست محـررهـر طـبــع کـه او شــکـر تــو را نـبــود نـظـام
چـون بـرگ فـرو ریزدش انگشـت ز انگشـتچـــون مـــار جـــدا گـــرددش انــدام ز انــدام
چــون گـریـان بــر خـود و زره خـنـدد نـاچــخچـون خـندان بـر مغـز و جـگـر گردد صـمصـام
از خون بـسد اطراف شود خـاک صدف رنگوز گـرد شـبــه جــرم شـود چـرخ سـرب فـام
چـون خـاک و هوا را بـشود رتـبـت و صفوتچـون چـرخ و زمـیـن را بــجــهـد راحـت و آرام
از قـــلــع ســـر رمــح کـــنــد دل را وعـــدهوز مـرگ لــبــت تــیـغ دهـد جــان را پــیـغــام
بـر سـمت فضا سـسـت نهد پـای امل پـیدر دشـت بـلا سـخـت کـند دسـت اجـل دام
ابــطــال جــهـانـگــیـر درآیـنــد بــه ابــطــالاعـــلـــام صـــف آرای درآرنـــد بـــه اعـــلـــام
بـر شـخـص ظـفـر جـوی فـتـد لـرزه مفـلـوجبــر لـفـظ سـخــنـگـوی زنـد لـکـنـت تــمـتــام
چـون چـرخ بـود هـیـکـل شـبـدیـز تـو جـوالچـون صبـح بـود چـهره شـمشـیر تـو بـسـام
یـازد بــه دم بــردن دم رخـش تــو را دسـتخــارد ز پــی خــوردن خـون تــیـغ تــو را کـام
آنــگــاه کــه از مــیـدان آیـی ســوی دیـواناز حــل تــو و عـقـد تــو خــیـره شـود افـهـام
کـانـدر کـف کـافـی تــو زان لـعــبــت جــادوپــیـراســتــه و آراسـتــه شـد دولـت اسـلـام
روز و شب انصاف و ستم روشن تیره ستزآن قالب چون صبحش وزان تارک چون شام
در فــکــرت اعــمــال هـنـر هـمــدل اســراربــر سـاحــت مـیـدان خــرد هـم تــگ اوهـام
از رفـــتـــه اثـــرهـــا کـــنـــد او در دل آگـــهوز مـانـده خــبــرهـا دهـد او جــان را پــیـغـام
اکـنون بـه سـر حـال خـود آیم کـه من از تـوبـــا طــالــع مــیــمــونــم و بــا دولــت پــدرام
چون دهر مرا کشت بـه افلاس و بـه اغلالکـردی تـو مـرا زنـده بـه احـسـان و بـه انعـام
بـی جـهـد رهـانـیـدیم از رنـج بـه هـر وقـتبـی رنـج رسـانـیـدیـم از بــخـت بـه هـر کـام
بــر کــه شــمـرم جــود تــو ای عــده رادیپــیـش کـه کـنـم شـکـر تــو ای مـایـه اکـرام
از نــعــمــت انــواع تــو هـر نــوع مــرا لــافوز کـسـوت اجـنـاس تـو هـر جـنـس مـرا لـام
در خـدمـت تـو نـیز شـکـسـتـم نـدهد عـزلدر دولــت تـــو بـــیــش گــرانــم نــکــنــد وام
اقــبــال تــو بــگــرفــت مــرا بــازوی دولــتگـر حـادثـه بــر مـن زد نـاگـه نـه بـه هـنـگـام
از دســت هـمـی بــفــکـنـدم قـوت هـمـتبــر پــای هــمــی داردم امــیـد ســرانــجــام
تـا نـزد هنـرمـنـد نه چـون عـقـل بـود جـهلتـا پـیش خـرد سنج نه چـون خـاص بـود عام
در پـیـشـگـه دولـت بـالـش نـه و بـنـشـیـندر بــزمــگــه رامــش دامـن کــش و بــخــرام
بـا عـیش مـصـفـا زی و بـا بـخـت مـسـاعـدبـا روی چو سوسن زی و بـا چشم چو بادام
خـوشـتـر بــه هـمـه عـمـر ز امـروز تـو فـردابــهـتــر بــه هـمـه وقـت ز آغــاز تــو فـرجــام

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج