فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 26 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

مدح خواجه ابوطاهر

خـواجـه بــوطـاهـر ای سـپـهـر کـرمکـرمـت در جـهـان چـو عـلـم عـلـممــــی بـــــنــــازد روان آدم از آنــــکچـون تـویـی خـاسـت از بـنـی آدمای ز فـــضــ…

خـواجـه بــوطـاهـر ای سـپـهـر کـرمکـرمـت در جـهـان چـو عـلـم عـلـم
مــــی بـــــنــــازد روان آدم از آنــــکچـون تـویـی خـاسـت از بـنـی آدم
ای ز فـــضـــل تـــو نــامـــدار عـــربوی ز جــود تــو ســرفــراز عــجــم
در جــهـان کـش بــه سـروری دامـنبــر فــلـک نـه بــه افــتــخــار قـدم
شــد زمــســتــان و نــوبــهــار آمــدتـــازه شــد بـــاز چـــهــره عــالــم
در هــوا نــیــز بـــاز نــزدیــکـــســـتکـه کـمـان ره بــه زه کـنـد رسـتـم
گـشـتـه از سـبــزه دشـت پـر دیـبــاشــده از لــالــه کــوه پـــر مــیــرم
بــر چــمــن بــارور کــنــد هـر شــبشـــاخ را عـــون بـــاد و قــوت نــم
بـی گـمان روز بـنده نو شـده اسـتدل چــــــه داری ز روزگــــــارم دژم
چــه نـشــانـی بــه بــاغ عـزت خــارچـه نمـانی بـه جـای شـادی غـم
عیش ناخوش همی کنی به سخطسود بی خود چرا کشی به ستم
روزگـــاری چـــنـــیـــن تــــر و تــــازهنـوبــهـاری چــنـیـن خـوش و خـرم
مـی خـور و مـی ده و بـبــال و بـنـازکـامـجـو عـیـش ران بـنـاز و بــچـم
انــــدریـــن روزگــــار پــــر گــــوهـــراگـــر امــروز مــانــده ای بـــر کـــم
چــون گـهـر سـخــت روی بــفـروزیبــا جــهـانـی هـنـر کــمــا اعــلــم
چـون تـو کس را که بـخـت یاری کردنــعــمــت و کــام در نــیــابــد کــم
مـن بــه عــقـل انـدرو هـمـی نـگـرمکــه جــهــان زود گــرددت ز خــدم
تــا ز چــرخ و فــلــک ســجــود آرنــدپیش تو چون شمن بـه پیش صنم
دشـمـنـان را بـه عـنـف کـامـی کـفدوسـتـان را بـه لطف و شـادی دم
جـانـسـتـانی چـو مـوسـی عـمـرانجـان دهی همـچـو عـیسـی مریم
پــس ازیـن نــیـز هـیـچ خــم نــدهـدپـشـت جـاه تـو را سـپـهر بـه خـم
در ســر کــلــک تــو کــنـد خــســروروزی لــکــر و ســپـــاه و حــشــم
نـزنـد چـرخ جــز بــه حـکـم تــو پــینــزنــد ابـــر جــز بـــه امــر تـــو دم
شـغـل هایی بـه رسـم و قاعـده هابنهی بـس به رسم و بـس محکم
بـرگـشـایـی بـه طـبـع هـر مـشـکـلبـــر فــروزی بـــرای هــر مــبــهــم
هـــمـــه ارکـــان ســــروری را بــــازنــقــش دیـبــا کــنـی و مــهـر درم
بــر هـمــه خــلــق بــاز بــگــشــایـددر انـــعـــام تـــو کـــلـــیــد نــعـــم
فــضــل ورزی چــو صــاحــب عــبــادمـال بـخـشـی چـو صـاحـب مکـرم
بـخـل را در زنی بـه چـشم انگشـتآز را پــر کــنـی بــه جــود شــکــم
خـدمـت مـادحـان دهـی بـه سـلـفصـلـه سـایـلـان دهـی بــه سـلـم
بــر نـگــارد بــه جــای مــهـر شــرفنــام تـــو بـــر نــگــیــنــه خـــاتـــم
کـه ز مـدحــت کـنـد زمـانـه حــدیـثگه بـه جـانت خـورد سـپـهر قسـم
قــصــه بــخــت خــود نـخــوانـم نـیـزغــصــه حــال خــود نــگــویـم هـم
هــر جـــراحـــت کــه روزگــارم کــردســعــی اقـبــال تــو کـنـد مـرهـم
کـانـچـه گـویـم هـمـی خـبـر دهـدتاز نـــهــاد و جـــود کـــون و عـــدم
زین سخن ها بـه گوش حـرص شنواز چـو مـن مـادح و چـو من مـحـرم
وانـچـه دیـگـر کـسـان تــو را گـویـنـدمــاهـتــابــســت و قــصــه مــیـرم
تـــا بـــه بـــاغ ارم زنـــنـــد مـــثـــالبـــاد بـــخــتــت بـــه فــر بـــاغ ارم
بـسـتـه بـر هـمـت تـو مـهـر نـشـانزده بـــر دولــت تـــو بـــخــت رقــم
بــا بــقــای تــو کــامــرانـی جــفــتبـــا مــراد تـــو شــادمــانــی ضــم

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج