نــگــاه کــن بــه بــزرگــی و جــاه ایـن ایـوانکـه بــرگـذشـتـه بــه رفـعـت ز تـارک کـیـواننشستـه سلطان بـر تـخت بـا جمال و کمالکـه دور بــادا چـشـم …
| نــگــاه کــن بــه بــزرگــی و جــاه ایـن ایـوان | کـه بــرگـذشـتـه بــه رفـعـت ز تـارک کـیـوان |
| نشستـه سلطان بـر تـخت بـا جمال و کمال | کـه دور بــادا چـشـم کـمـال ازیـن سـلـطـان |
| ابــوالـمـلـوک مـلـک ارسـلـان بــن مـسـعـود | ســپــهـر قـدر و قـدر رتــبــت و زمـانـه تــوان |
| بـه حـلـم کـوه مـتـیـن و بـه رأی بــدر مـنـیـر | بـه طـبـع بـحـر محـیط و بـه قـدر چـرخ کـیان |
| زمــانـه دارا انـدر زمــانـه شــاهـی نـیـســت | کـه او نـخـواسـت ز تـیـغ تـو زیـنـهـار و امـان |
| حـریـم مـلـک چـنـان شـد ز عـدل تــو مـلـکـا | کـه بـر رمه بـه چـراگـاه گرگ گشـت شـبـان |
| بــه پــادشـاهـی بــر عـدل سـود کـردی تــو | نــکــرد هـرگــز بــر عــدل هـیـچ شــاه زیـان |
| نــگــاه کــردم یـک فــخــر عــدل را آنــســت | کـه فـخـر کـرد پـیـمـبـر بـه عـصـر نـوشـروان |
| کـنـون بــه عـصـر تــو و یـاد عـصـر تـو جـاویـد | هـزار فــخــر نـمــایـد هـمـی زمـیـن و زمــان |
| تــو پــادشـاه جـهـانـی و چـرخ و گـیـتـی رام | تـو شـهریار جـوانـی و مـلـک و بـخـت جـوان |
| بــوی و بــادی صــاحــبــقـران دریـن گـیـتــی | ز خـسـروان چـو تـو صـاحـبـقـران نـدید قـران |
| ز حـرص جـود تـو در کـان هـمـی بــخـنـدد زر | ز بـیـم دسـت تـو بـر زر هـمـی بـگـریـد کـان |
| خــدایـگـانـا گـسـتــاخــی اسـت انـدر شـعـر | کـه شـاعـر آن را نیکـو کـنـد بـه شـعـر بـیان |
| مـلـوک فـالـی کـز لـفـظ شــاعـران شــنـونـد | خـجـسـتــه دارنـد ای زیـنـت مـلـوک جـهـان |
| دریـن قـصـیـده ز مـدحــت کـرانـه کـرد رهـی | اگــر چــه مـدح تــو را طــبــع او نـدیـد کــران |
| هــزار یــک ز ثــنــای تـــو گــفــت نــتـــوانــد | بـه حـسب حـال بـخواهد همی گشاد زبـان |
| اگـر چـه پــویـه غـزوت بــود چــو جــد و پــدر | ز بــهــر تــقــویــت دیــن و نــصــرت ایــمــان |
| نـداشـت بـایـد در طـبـع و دل عـزیمـت هـنـد | بـسـنده بـاشـد یک تـرک تـو بـه هندسـتـان |
| بــه بــزم سـاقـی تــو هـسـت زاده خـاتــون | بــه رزم یــاور تــو هــســت بــچــه خــاقــان |
| تــهـی نـبــایـد کـردن خــزانـه از زر و ســیـم | نــبـــایــد آورد ای شــاه در خـــزیــنــه زیــان |
| بـه زر و سـیـم نـبــایـد هـمـی خـریـدن تـرک | دریست سخت گشاده رهیست نیک آسان |
| چـو بـنـدگـان همـه تـرکـان چـیره دسـتـانـنـد | کـشـیـد بــایـد لـشـکـر بـه غـزو تـرکـسـتـان |
| چـو گـشـت ویـران بــوم و بــر نـتــیـجــه رأی | بـــکــنــد بـــایــد بــوم و بـــر نــبــیــره خــان |
| بـهـر غـنـیمـت چـنـدان بـه دسـتـت آید تـرک | کـه بــی کـرانـه سـپــاهـی فـرازت آیـد از آن |
| بــه کـف گـرفـتـی مـلـک و تــمـام داری مـرد | یقین شمر که چـنین است رسم این گیهان |
| بـه مـرد مـلـک بـجـای و بـمـال مـرد بـه پـای | نـگـاه داشــتــن مـلـک جــز چــنـیـن نـتــوان |
| تـو مال داری چـندان که هر چه خواهی مرد | بـه جـان بـبـنـدد پـیـش تـو روز جـنـگ مـیـان |
| اگـر کـه نـهمـت غـزویت هـسـت کـار بـسـاز | ز بـهـر غـزو سـپـاهـی چـو ابــر و بــاد بــران |
| نـه مـمـتـنـع بـودت غـزو اگـر نـبــاشـد هـنـد | بـه ترک و روم کش این لشکر و سپـاه گران |
| ربــیـع مـلـک شــد از عـدل وجــود تــو خــرم | چــنـانـکـه بــاغ ربــیـع از نـسـیـم و از بــاران |
| یقـین بـود کـه ربـیـع اسـت تـازه مـلـک تـو را | کــه هـیـچ وقــت نـبــیـنـد گـزنـد بــاد خــزان |
| دریـغ ربــیــع نــگــر تــا ربــیــع شــیــبــانــی | چـــگــونــه آیــد بـــا چــنــد خــدمــت الــوان |
| بـه کـینـه بـنـدد و آرد بـه حـضـرتـت امـسـال | بـه رسـم خـدمت صد زنده پـیل مسـت ژیان |
| زهـدی هـا کــه رســانـیـد و مــالــهـا کــاورد | یـقـیـن بــدان کـه شــود ده خــزیـنـه آبــادان |
| بــه بــارگــه رمــه زنــده پــیـل مــســت آورد | کـه کـوهـهـای دمـانـنـد و حـصـن هـای روان |
| دویـســت مــرکــب دریـا گــذار دشــت نـورد | کــه گــاه کــوه رکــابــنـد و گــاه بــاد عــنـان |
| زمـانـه پـیش تـو او را چـو دیـد بـسـتـه کـمـر | چـه گـفـت گـفـت زهی قـدر گـوهر شـیبـان |
| تـو شـهـریـارا کـیـخـسـروی بــه جـاه و هـنـر | ربــیـع پــیـش تــو مـانـنـد رسـتــم دسـتــان |
| نه هیچ شـاه چـنین بـنده داشـت اندر ملـک | نـه هیچ بـنـده چـنـین جـاه داشـت از اعـیان |
| کنون که نوبـت آسـایش است و وقت نشاط | بـه شـادکامی بـنشـین و مطـربـان بـنشـان |
| بـنوش بـاده که بـی بـاده شادکامی نیسـت | ز شـادکـامـی بـی بــاده کـس نـداد نـشـان |
| جــمـال دولـت بــیـن و بــسـاط فـخـر سـپــر | ســرای مـلـک فــروز و نـهـال عــدل نـشــان |
| به جان و طبع نبید و سماع خواه که هست | نـبــیـد قـوت طـبــع و ســمـاع راحــت جــان |
| دریـن مـبـارک قـصـر و بـدین هـمـایون تـخـت | هـزار ســال بــه پــای و هـزار ســال بــمـان |
| زبـان گشاده چو مسعود سعد پـیش تـو بـاد | هـزار شـکـر سـرای و هـزار مـدحــت خــوان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
