تــاکــی بــه تــمـنـای وصــال تــو یـگـانـهاشـکـم شـود،از هـر مـژه چـون سـیـل روانـهخواهد بـه سر آید، شب هجران تـو یانه؟ای تــیــر غــمــت را دل عــش…
| تــاکــی بــه تــمـنـای وصــال تــو یـگـانـه | اشـکـم شـود،از هـر مـژه چـون سـیـل روانـه |
| خواهد بـه سر آید، شب هجران تـو یانه؟ | ای تــیــر غــمــت را دل عــشــاق نــشــانــه |
| جمعی بـه تـو مشغول و تو غایب ز میانه | |
| رفـتــم بــه در صــومـعــه عــابــد و زاهـد | دیـدم هـمـه را پـیـش رخـت، راکـع و سـاجـد |
| در میکـده، رهبـانم و در صـومـعـه، عـابـد | گـه مـعـتــکـف دیـرم و گـه سـاکـن مـسـجــد |
| یعنی که تـو را می طلبـم خـانه بـه خانه | |
| روزی کـه بـرفـتـنـد حـریفـان پـی هر کـار | زاهد سـوی مسـجـد شد و من جـانب خـمار |
| مـن یـار طـلـب کـردم و او جــلـوه گـه یـار | حــاجــی بــه ره کـعـبــه و مـن طـالـب دیـدار |
| او خـانه همی جـوید و من صاحـب خـانه | |
| هر در که زنم،صاحـب آن خـانه تـویی تـو | هـر جـا کـه روم،پــرتــو کـاشـانـه تــویـی تــو |
| در مـیـکـده و دیـر کـه جـانـانـه تـویـی تـو | مـقـصـود مـن از کـعـبـه و بـتـخـانـه تـویـی تـو |
| مـقـصـود تـویی، کـعـبـه و بـتـخـانه بـهانه | |
| بلبل به چمن، زان گل رخسار نشان دید | پــروانـه در آتــش شــد و اســرار عــیـان دیـد |
| عـارف صـفت روی تـو در پـیر و جـوان دید | یـعـنـی هـمـه جــا عـکـس رخ یـار تــوان دیـد |
| دیوانه مـنم، مـن کـه روم خـانه بـه خـانه | |
| عـاقـل، بــه قـوانـیـن خـرد، راه تــو پــویـد | دیـوانــه، بــرون از هــمــه، آیـیـن تــو جــویــد |
| تـا غـنـچـه بـشـکـفـتـه این بـاغ کـه بـوید | هـر کـس بـه زبـانـی، صـفـت حـمـد تـو گـوید |
| بـلـبـل بـه غـزلخـوانی و قـمری بـه تـرانه | |
| بـیچـاره بـهائی که دلش زار غم تـوسـت | هر چند که عاصی است، زخیل خدم توست |
| امـید وی از عـاطـفـت دم بـه دم تـوسـت | تــقـصـیـر خــیـالـی بــه امـیـد کـرم تــوســت |
| یعـنی که گنه را بـه از این نیسـت بـهانه | |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
