محمود بیهقی – وصف شاد ما نی

گلزا ر برای گل؛ در آنجا که بلبل هست
عاشق بز معشو قش ؛ خما ر نمی آ ید

بو ستا ن چه زیبا شد؛ دلد ار فریبا شد
آ ن کس که ترا بیند ؛ آ را سته می آ ید

درمیکده عیاری؛ می خواره وخما ری
با نا ز و ا دا هر گز؛ خما ر نمی آ ید

شا دی بجمع یا را ن ؛ مستانه و می گردا ن
ا ین عا شق دلسوخته؛ هو شیا ر نمی آ ید

صد بار به تو گفتم؛ ا ین دفعه هم میگو یم
گر عا شق یار با شد ؛ ا را سته می آ ید

خند ید ن آ ن دلد ا ر؛ شا دی میدهد بر یا ر
شا دا ن همگی با شند؛ با خنده و عشق آ ید

ا ی عا شق د لسو خته؛ با یک سخنی گفته
عشق نیست که خود سوزی؛ تا بنده همی آ ید

کی بر د ر ا ین د لبر؛ بنشینی تو هم بر د ر
د ر با ز برو یت شد ؛ تا یا ر که به د ر آ ید

مهر ش به د لت ا فتا د؛ بر او که شدی د لد ا ر
د لد ا ری د لد ا را ن؛ مه رو را به یا را ید

عاشق شد ن و مستی؛ هست برها نی بر نیستی
قلبی که پر از مهر است؛ هر شب سراغ آ ید

محمود به یزدا نش ؛ خر سند است به ا ین امید
د ر روز حسا ب فعلش؛ آ ن وقت که بکا رآ ید

موسیقی شعرفعل مفاعلن فعل مفا عل
م……..ب