محمود بیهقی – مه و مهتا ب

ما ه تور سفیدی که بچهره کشید ه
انگا رفرشته ا یست پنها ن در شب

هر ماه پنهان نور آ ن تا با ن ا ست
صحرا ودمن را نور فشا نی د ر شب

نو رش بکو ه که میر سد زیبا ا ست
بر چهره کوه هزا رنقشی است درشب

د ر یا به نور ما ه رخشا ند ه شو د
جلوه که دهد د ر مهتا ب د ر هرشب

نورش که بر گرفته ز نور آ فتا ب است
چه نور قشنگی است همه جا در آ نشب

آ نقدر که نورانی و زیبا ست آ ن شب
نغمه میکنند پر ند گا ن زیبا درآ ن شب

بسیا ر منا سب ا ست قد م د ر بو ستا ن
با یا رقد م زنا ن د ر نو ر زیبا ی شب

گر تو بما ه نظر کنی د ر شب بدر
بر روی ماه نقش فرشته است آن شب

ما ه نو ر فشا ند و زمین پر نو ر ا ست
را حت ببینی همه چیز را تو د رهر شب

م………ب