محمود بیهقی – طلب شفا عت

تو گفتی که د رهرجمعه میآ ئی
کجا ئی بگو تا دیدا رتازه گشته

ا گر روزی ببینم من د لبرم را
به او گویم که روحم خسته گشته

چرا ا ز دوریت من د ل غمینم
همیشه فکر و ذکرم یا ر گشته

هما ن یا ری که د لها درگروش
د ل منهم ز دوریش غمین گشته

بیا ای د لبرم عشق می پسندی
عا شقت ا ز فرا غت پیر گشته

تما م عمرم د ر فکر تو بو د م
تا بینی مر ید ت عا شق گشته

د لم د ر آ رزوی د ید ن تست
بیا بنگر که یا رت پیر گشته

سرو جا نم فدا یت یا ور من
مر ید تو ز جا نش سیر گشته

ترا گر من ببینم د را ین جمعه
به بو سم دستت را تا سیر گشته

بشکرانه د ید ا رت یا حضرت
بدا ن که عمریست من اسیرگشته

تو ئی مو لا من هستم تا بعت یار
که مو لا بر مو ا لی لطف گشته

تو ا ی مو لا شفا عت کن حقیررا
بدر گاه خد اوند د ست خا لی گشته

من مید ا نم که تو لطف وصفا ئی
ا مید ا متی هستی ا زتودورگشته

موسقی شعر مفتعلن مفتعلن مفتعل

م…….ب
م…….ب